KAINOTOPIO

KAINOTOPIO

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Δέκα λόγοι για να πεις «όχι» στην TiSA


Μετά τις TTIP, CETA και TPP, έρχεται η TiSA, άλλη μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που προετοιμάζεται πίσω από κλειστές πόρτες. Η Συμφωνία για το  Εμπόριο Υπηρεσιών (TiSATrade in Services Agreement) αφορά τις υπηρεσίες και όχι τα αγαθά, όπως οι περισσότερες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου.
Όμως ο όρος «υπηρεσίες» είναι ασαφής και θα μπορούσε ενδεχομένως να ισχύσει και για το εμπόριο συγκεκριμένων αγαθών. Πρόκειται ουσιαστικά για το τέταρτο μέρος (μετά τις TTIP, CETA και TPP) των συμφωνιών για την απελευθέρωση του εμπορίου σε όλους τους τομείς, προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, που έχουν προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις, τόσο μέρος των ευρωπαίων πολιτών όσο και από ορισμένες πολιτικές ηγεσίες. Σημειώνεται πως η TTIP αφορά το ελεύθερο εμπόριο αγαθών μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, ενώ η CETA μεταξύ ΕΕ και Καναδά. H TPP είναι η αντίστοιχη συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και των χωρών του Ειρηνικού Ωκεανού, μεταξύ αυτών η Αυστραλία, η Ιαπωνία, το Περού και η Μαλαισία.
Η Greenpeace έδωσε στη δημοσιότητα νέα μυστικά κείμενα τις υπό διαπραγμάτευση συμφωνίας TiSA (Trade in Services Agreement – Συμφωνία για το Εμπόριο Υπηρεσιών), υπογραμμίζοντας πως «η δημοσίευση[1] των κειμένων φέρνει στο φως άλλη μία συμφωνία που αντίκειται στη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των πολιτών».
«Εφόσον υπογραφεί, η TiSA θα οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση αγαθών και υπηρεσιών που μέχρι τώρα θεωρούνται δημόσια, όπως το νερό, η υγεία και η εκπαίδευση», αναφέρει ενώ παράλληλα «η ανάλυση[2] της Greenpeace για τον τομέα της ενέργειας καταδεικνύει ότι αυτή η συμφωνία καθιστά αδύνατη την επίτευξη της Συμφωνίας του Παρισιού για συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου»,
Οι διαπραγματεύσεις για την TiSA, στις οποίες συμμετέχουν 50 χώρες[3], διεξάγονται με ακόμα μεγαλύτερη μυστικότητα από τις αντίστοιχες για την TTIP, συνήθως σε πρεσβείες στην πόλη της Γενεύης. Ενώ η συμφωνία είναι ελάχιστα γνωστή στην κοινωνία, οι διαπραγματεύσεις είναι πιθανό να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του χρόνου. Όμως κάποια από τα κείμενα της διαπραγμάτευσης δεν θα δημοσιευτούν παρά μόνο αφού περάσουν 5 χρόνια από την υπογραφή της συμφωνίας.
Η TiSA μεταξύ άλλων καλύπτει τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, το ηλεκτρονικό εμπόριο, τις υπηρεσίες του τομέα επικοινωνίας και τεχνολογίας πληροφοριών, τις υπηρεσίες διεθνών θαλάσσιων μεταφορών, τις υπηρεσίες που συνδέονται με υπολογιστές και τις υπηρεσίες δημόσιων προμηθειών.
«H Google και το Facebook δεν θα έπρεπε να καθορίζουν τα δικαιώματα ιδιωτικότητας. Οι τράπεζες δεν θα έπρεπε να ρυθμίζουν τους τραπεζικούς κανόνες. Το να έχεις τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων να ελέγχει τnν περιβαλλοντική νομοθεσία είναι τόσο αδιανόητο όσο το να αφήνεις την καπνοβιομηχανία να ελέγχει τη νομοθεσία για τη δημόσια υγεία. Οι αποφάσεις αυτές δεν ανήκουν στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, όπως σχεδιάζει η TiSA, αλλά αποκλειστικά και μόνο στους πολίτες και στις κυβερνήσεις που εκλέγουν δημοκρατικά», τόνισε η Ναταλία Τσιγαρίδου, υπεύθυνη της εκστρατείας ενάντια στις TTIPCETA - TISA στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Η δημοσίευση κειμένων της TiSA έρχεται σε μία κρίσιμη στιγμή για την TTIP, καθώς υψηλά ιστάμενοι πολιτικοί σε Γαλλία και Γερμανία ασκούν κριτική στη συμφωνία. Η TTIP και η CETA θα συζητηθούν από τους Υπουργούς Εμπορίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μπρατισλάβα στις 23 Σεπτεμβρίου. Η Greenpeace απευθύνει ύστατη έκκληση στον Έλληνα πρωθυπουργό, κ. Τσίπρα, να δηλώσει έμπρακτα και δημόσια την αντίθεση της χώρας τόσο στην TiSA, όσο και στην TTIP και τη CETA.
[1] Τα κείμενα που διέρρευσαν βρίσκονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.tisa-leaks.org

[2]
 Διάβασε περισσότερα για την TiSA εδώ και εδώ.[3] Ανάμεσά τους η Ε.Ε. και όλα τα κράτη μέλη, οι Η.Π.Α., ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ελβετία, η Ιαπωνία, το Ισραήλ, το Μεξικό, ο Παναμάς, η Τουρκία, το Πακιστάν κ.α.
Δέκα λόγοι για να πεις «όχι»
Η Ναταλία Τσιγαρίδου, μέλος της Greenpeace στο τμήμα εκστρατειών στην Ελλάδα εξηγεί τους λόγους για τους οποίους πρέπει να εναντιωθούμε στην TiSA, υπογραμμίζοντας πως «όπως και οι υπόλοιπες συμφωνίες (TTIP, CETA και TPP) και αυτή η συμφωνία έρχεται να αλλάξει τις ζωές μας για πάντα, προς το χειρότερο».
                  Είναι μυστική και αδιαφανής. Η TiSA διεξάγεται σε συνθήκες μεγαλύτερης μυστικότητας ακόμα και από την TTIP. Οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιούνται σε πρεσβείες στη Γενεύη και η ίδια η συμφωνία είναι άγνωστη, όχι μόνο στους πολίτες, αλλά και στα περισσότερα μέλη των κυβερνήσεων. Μέρος του κειμένου της συμφωνίας δεν θα δημοσιευτεί παρά μόνο αφού περάσουν 5 χρόνια από την υπογραφή της!
                    Περιορίζει τη δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία. Η TiSA συρρικνώνει σημαντικά τη δημοκρατία μας, καθώς περιορίζει το δικαίωμα εκλεγμένων κυβερνήσεων να νομοθετούν για να προστατεύουν τους πολίτες τους από τυχόν επικίνδυνες ή επιζήμιες δραστηριότητες των εταιρειών. Κάθε νέος νόμος ή ρύθμιση που θα προωθείται από ένα κράτος θα περνά από “έλεγχο αναγκαιότητας”, όπου επιτροπή της TiSA θα κρίνει κατά πόσο η προτεινόμενη δράση είναι πραγματικά απαραίτητη και όχι “συγκεκαλυμμένος περιορισμός στο εμπόριο υπηρεσιών".
            Απορρυθμίζει σχεδόν τα πάντα. Κάθε υφιστάμενη ρύθμιση στο εμπόριο θεωρείται από την TiSA φραγμός που πρέπει να αρθεί. Οι ρυθμίσεις αυτές βέβαια συνήθως αφορούν σημαντικές νομοθετικές προβλέψεις για την προστασία των πολιτών, όπως η νομοθεσία για το περιβάλλον, την υγεία, την ιδιωτικότητα, τα εργασιακά δικαιώματα κα. Για τις εταιρείες όμως αυτή η νομοθεσία θεωρείται περιορισμός των κερδών, γι’ αυτό η TiSA θα τις βγάζει από τη μέση.
4                Μετά την ιδιωτικοποίηση δεν υπάρχει επιστροφή. Δημόσια αγαθά όπως το νερό, η υγεία και η εκπαίδευση θα γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών. Ρήτρες όπως η “μη αναστρεψιμότητα” και η “διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης” καθιστούν πρακτικά αδύνατο να αναιρεθεί η απελευθέρωση αυτών των αγαθών στο μέλλον.
5           Εμποδίζει την προστασία του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές. Η TiSA καθιστά αδύνατη την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού για τη συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου, καθώς θέτει ανυπέρβλητα εμπόδια στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και δίνει παράταση ζωής στα ορυκτά καύσιμα, από τα οποία πρέπει να απαλλαγεί ο πλανήτης.
6     Δίνει ακόμα μεγαλύτερη εξουσία στις πολυεθνικές. Οι πολυεθνικές εταιρείες θα μπορούν να παρεμβαίνουν στη νομοθεσία ενός κράτους, εφόσον θεωρούν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους. Παράλληλα θα έχουν προνομιακή πρόσβαση στην αγορά υπηρεσιών στις χώρες που έχουν υπογράψει τη συμφωνία, εις βάρος των τοπικών εταιρειών.
7        Απειλεί την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων μας στο ίντερνετ. Η TiSA θα παραχωρήσει το δικαίωμα σε εταιρείες, όπως η Google και η Microsoft, να μεταφέρουν τα προσωπικά δεδομένα σε χώρες με χαλαρή νομοθεσία προστασίας τους, με αποτέλεσμα αυτά να μπορούν να καταλήξουν σε χέρια τρίτων και να παραβιαστεί το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα στο διαδίκτυο.
8     Από το σύστημα υγείας, στην αγορά υγείας. Με την TiSA, ο δημόσιος χαρακτήρας της υγείας θα εγκαταλειφθεί ώστε να δημιουργηθούν από πολυεθνικές επιχειρήσεις οι “αγορές υγείας”. Σε αυτές, μεγάλες εταιρείες υπηρεσιών υγείας θα αποφασίζουν το κόστος της περίθαλψης και επομένως το δικαίωμα στην υγεία για δισεκατομμύρια πολίτες. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν το δικαίωμα να νομοθετήσουν υπέρ της προστασίας της υγείας των πολιτών, αναγκασμένες να επιτρέπουν τις δραστηριότητες των πολυεθνικών, ακόμα και αν αυτές στρέφονται ενάντια στη δημόσια υγεία.
9     Το νερό ως εμπόρευμα. Τα τελευταία χρόνια, το κίνημα για την επαναφορά του νερού ως δημόσιο αγαθό (και όχι ως αντικείμενο εκμετάλλευσης ιδιωτικών εταιρειών) έχει επεκταθεί σε 37 χώρες, διευκολύνοντας τη δίκαιη πρόσβαση σε καθαρό νερό για 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Εάν όμως συμφωνίες όπως η TiSA υπογραφούν, κάτι τέτοιο θα είναι αδύνατο, αφού η TiSA δεν θα επιτρέπει να αναιρεθεί η απελευθέρωση αγαθών και υπηρεσιών. Για να προστατευτεί το νερό ως δημόσιο αγαθό, θα πρέπει τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας να το δηλώσουν ρητά σε έναν “αρνητικό κατάλογο”, δηλαδή σε μία λίστα με αγαθά που δεν θα επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν.

         Θεσμοθετεί την ασυδοσία του χρηματοπιστωτικού τομέα. Η TiSA δίνει το δικαίωμα και στις εταιρείες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, πολλές από τις οποίες εμπλέκονται σε σκάνδαλα και φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για τις οικονομικές κρίσεις των τελευταίων ετών, να παρεμβαίνουν στην επιβολή ρυθμίσεων που στόχο έχουν να αποτρέψουν την αισχροκέρδεια και να περιορίσουν τα επισφαλή χρηματοοικονομικά προϊόντα. Η TiSA επιβάλλει στις κυβερνήσεις να ενημερώνουν εγκαίρως τις μεγάλες χρηματοπιστωτικές εταιρείες για την πρόθεσή τους να εφαρμόσουν ρυθμίσεις στις υπηρεσίες τους, δίνοντας στην πραγματικότητα την ευκαιρία στις εταιρείες αυτές για να τις ακυρώσουν.




Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Η ιστορία μιας άλλης Attica


Η ιστορία μιας άλλης Attica
Συντάκτης: Γιώργος Τσιάρας

Μπούκωσα όλη την εβδομάδα στις συσκέψεις ν' ακούω για την Attica Bank και τα βοσκοτόπια των κομμάτων και των «υπερθεματιστών» – ξέρετε, αυτά τα γαλάζια, πράσινα και ροζ βοσκοτόπια όπου φυτρώνουν θαλασσοδάνεια εκατομμυρίων ευρώ, εκτρέφονται νέοι και παλιοί εκατομμυριούχοι καναλάρχες και εργολάβοι και μηρυκάζουν αμέριμνα τόνους κουτόχορτου εκατομμύρια ψηφοφόροι/τηλεθεατές/καταναλωτές -, την ίδια ώρα που περνούσε «αέρα» από μια άβουλη Βουλή το ξεπούλημα μπιρ παρά του Ελληνικού, και λέω να γράψω σήμερα έτσι για αλλαγή για μιαν άλλη Attica.
Μία Attica παλιά, μακρινή, μα στην ουσία της διαχρονική και παγκόσμια.
Το ημερολόγιο έδειχνε 9 Σεπτέμβρη του 1971, όταν 1.300 κρατούμενοι στη φυλακή Attica, έξω από τη Νέα Υόρκη, εξεγέρθηκαν απαιτώντας τον οριστικό τερματισμό της δουλείας, δηλαδή της καταναγκαστικής εργασίας των κρατουμένων χωρίς αμοιβή και της κακομεταχείρισης από τους δεσμοφύλακες.
Οι φυλακισμένοι, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και πολλοί μαύροι επηρεασμένοι από τις επαναστατικές ιδέες του Μάλκολμ Εξ και των Μαύρων Πανθήρων, πήραν ομήρους, έβαλαν φωτιές, έφτιαξαν αυτοσχέδια όπλα και κατέλαβαν ολόκληρη την πτέρυγα Δέλτα για τέσσερις ημέρες.
Ενας από τους αρχηγούς τους, ο Ελ Ντι Μπάρκλεϊ, συνόψισε τα αιτήματα σε δυο γραμμές:
Είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε ζώα, και δεν θα δεχτούμε να μας δέρνουν και να μας οδηγούν σαν κοπάδι ζώων 
Ο Ελ Ντι το εννοούσε: όταν ο κυβερνήτης, «αφιονισμένος» από τις κραυγές των ΜΜΕ, διέταξε να εισβάλει η βαριά οπλισμένη πολιτειακή αστυνομία, τους περίμενε όρθιος, με τ' όπλο στο χέρι.
Και το πλήρωσε με τη ζωή του, παρέα με άλλους 27 κρατούμενους και 10 δεσμοφύλακες.
Οι τραυματίες ξεπέρασαν τους 128, και οι μπάτσοι ξέσπασαν την οργή τους βασανίζοντας για ώρες τους επιζώντες της φονικότερης -και πιο διάσημης, ακόμη και έπειτα από τόσες δεκαετίες- εξέγερσης φυλακισμένων της αμερικανικής ιστορίας.
 Σαράντα πέντε χρόνια πέρασαν και το σωφρονιστικό σύστημα των ΗΠΑ γιγαντώθηκε πέρα από κάθε φαντασία.
Ο συνολικός «πληθυσμός» σε όλες τις βαθμίδες του –ομοσπονδιακές, πολιτειακές και τοπικές φυλακές, αναμορφωτήρια, και κέντρα κράτησης παράτυπων μεταναστών- ξεπερνά πλέον τα 2,3 εκατομμύρια, έναν αριθμό-ρεκόρ όλων των εποχών, ενώ άλλα 7 εκατομμύρια είναι... σχετικά μόνον ελεύθεροι, αφού είναι έξω με αναστολή ή περιοριστικούς όρους- που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να επιστρέψουν στα κελιά.
Και υπάρχει λόγος που ένας σε κάθε τριάντα δύο Αμερικανούς είναι νυν ή... δυνάμει κρατούμενος: το σύστημα των φυλακών, όπως και οι περισσότερες «δημόσιες υπηρεσίες» (μπρρρ) στην Αμερική έχει σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικοποιηθεί και οι φυλακές έχουν εξελιχθεί σε μια τεράστια μπίζνα που κοστίζει κάθε χρόνο πάνω από 80 δισεκατομμύρια δολάρια στους Αμερικανούς φορολογούμενους.
Μόνον έτσι άλλωστε μπορεί να εξηγηθεί, με οικονομικούς όρους, το πώς μια χώρα με λιγότερο από το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού κρατά κλειδωμένο το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού κρατουμένων. Το γιατί, με άλλα λόγια, ένας στους τέσσερις φυλακισμένους παγκοσμίως είναι Αμερικανός.
Εννοείται πως το βασικό χαρακτηριστικό της αμερικανικής κοινωνίας, όπως φυσικά και των ανά τον κόσμο «αντιγράφων της» -η ακραία ταξική και φυλετική ανισότητα– εκφράζεται πλήρως και πίσω από τα σίδερα, αφού αν είσαι νέος, φτωχός, μαύρος ή ισπανόφωνος, έχεις κάπου δέκα φορές περισσότερες πιθανότητες να βρεθείς στη φυλακή, συχνά για «ψύλλου πήδημα», απ΄ό,τι ενας λευκός, και πολύ περισσότερες, σε σχέση με έναν πλούσιο.
Για την ακρίβεια, θα είσαι τυχερός στις μέρες μας αν φτάσεις καν στη φυλακή, αφού ως γνωστόν όλο και περισσότεροι σκουρόχρωμοι Αμερικανοί δολοφονούνται πλέον εν ψυχρώ από τους «trigger-happy» Αμερικανούς αστυνομικούς, με τελευταίο παράδειγμα τα όσα οδήγησαν πριν από λίγες μέρες στη λαϊκή εξέγερση της Σάρλοτ, στη Βόρεια Καρολίνα.
Οσο για το τι περιμένει τους άτυχους που περνούν την καγκελόπορτα του «US prison system» δύσκολα περιγράφεται.
Ο υπερπληθυσμός, η κακομεταχείριση, τα ναρκωτικά, τα μαχαιρώματα, η σεξουαλική εκμετάλλευση από δεσμοφύλακες και συμμορίες είναι στην ημερήσια διάταξη, ιδιαίτερα για τους μικροκακοποιούς ή όσους άτυχους πιαστούν με κανένα τσιγαριλίκι.
Μαφιόζοι, «λευκά κολάρα» και γενικώς όσοι έχουν λεφτά απολαμβάνουν ιδιαίτερα προνόμια: όλοι οι υπόλοιποι στριμώχνονται σαν κοπάδια στον «γενικό πληθυσμό», απλοί αριθμοί – κι όποιος ζήσει, έζησε.
 Πώς και τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Πριν από δυο βδομάδες, στις 9 Σεπτέμβρη του 2016, έχοντας πλήρη επίγνωση της συμβολικής ημερομηνίας, οι κρατούμενοι μιας φυλακής στην Αλαμπάμα ξεκίνησαν απεργία –με άλλα λόγια, αρνήθηκαν να πάνε για καταναγκαστική δουλειά– και κάλεσαν τους άλλους φυλακισμένους σε όλη την Αμερική ν΄ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.
Και η σπίθα έπιασε τόπο: περισσότεροι από 24.000 κρατούμενοι σε τουλάχιστον 40 φυλακές 24 Πολιτειών, από την Αλαμπάμα και τη Φλόριντα έως το Τέξας και την Καλιφόρνια, αρνούνται μέχρι και σήμερα να εργαστούν, ενώ δεκάδες ακόμη σωφρονιστικά καταστήματα αναγκάστηκαν να προχωρήσουν από μόνα τους σε «λοκ-ντάουν», υποχρεωτικό κλείδωμα στα κελιά, που στον κόσμο των κάτεργων ισοδυναμεί όπως θα δούμε με το γνωστό σε μας τους «έξω»... λοκ-άουτ!
Μάταια προσπαθούν μεχρι τώρα οι δεσμοφύλακες να κάμψουν το φρόνημα των διπλοκλειδωμένων απεργών, αν και χρησιμοποιούν όλα τα μέσα πίεσης –από ακύρωση των επισκεπτηρίων και σκουληκιασμένο φαγητό στη Νότια Καρολίνα, μέχρι ξυλοδαρμούς, ηλεκτροσόκ, λυκόσκυλα και δακρυγόνα στις πιο ακραίες περιπτώσεις, στην Καλιφόρνια.
Οπως δήλωσε μέσα από το κελί (στο Russia Today) ένας από τους «κληρονόμους» του Ελ Ντι Μπάρκλει, από τη φυλακή Χόλνερ της Αλαμπάμα όπου ξεκίνησαν όλα, «δεν ζητάμε απλά καλύτερες συνθήκες εγκλεισμού και ένα αναμνηστικό δωράκι τη μέρα της αποφυλάκισης.
»Αυτό που θέλουμε είναι ένα συνδικάτο των φυλακισμένων και έναν βασικό κατώτατο μισθό για τη δουλειά μας ως κρατούμενοι. Πάνω απ' όλα θέλουμε να αναγνωριστεί πως ο βασικός λόγος ύπαρξης του συστήματος μαζικών φυλακίσεων είναι η εκμετάλλευση των κρατούμενων εργατών. Αυτό που θέλουμε είναι την κατάργηση της δουλείας στις φυλακές»...
 Οπως εξηγούν οι κρατούμενοι στις λιγοστές δηλώσεις που τρυπούν το παραπέτασμα της συγκάλυψης από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, εκατοντάδες χιλιάδες φυλακισμένοι στις ΗΠΑ δουλεύουν αμισθί ή στην καλύτερη περίπτωση για λίγα σεντς την ώρα φτιάχνοντας μεταλλικά, χάρτινα ή πλαστικά εξαρτήματα που στη συνέχεια χρησιμοποιούνται από τις μεγαλύτερες εταιρείες των ΗΠΑ –γίγαντες όπως η McDonalds, η Starbucks, η AT&T, η Verizon, η United Airlines, ακόμα και η διάσημη εταιρεία γυναικείων εσωρούχων Victoria's Secret!
Μυριάδες άλλοι, ιδιαίτερα στον Νότο, δουλεύουν σε μεγάλες αγροτικές φυτείες-λατιφούντια αγροχημικών κολοσσών: μάλιστα ένας από τους λόγους που η ιστορική απεργία ξεκίνησε στην Αλαμπάμα είναι ότι η συγκεκριμένη Πολιτεία πέρασε το 2012 νόμο που επιτρέπει σε ιδιώτες εργολάβους να «μισθώνουν» κρατουμένους για εξωτερικές εργασίες, με αντίτιμο ένα αστείο ωρομίσθιο μερικών σεντς...
Σε άλλες ειδήσεις, η νεοφιλε-left κυβέρνησή μας ετοιμάζεται να φέρει στην α-βουλή τον νόμο με τα νέα προαπαιτούμενα, με τους δανειστές-θεσμοφύλακες να επιμένουν στην απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων και των λοκ-άουτ, το ταχύτερο ξεπούλημα όλων των «ασημικών» του ελληνικού Δημοσίου, και γενικώς στη βίαιη διάλυση (των τελευταίων ερειπίων) της εργατικής νομοθεσίας.

Πού είπαμε πως τονίζεται η δουλεια; Εξαρτάται από το πόσο «αριστερός» είσαι...


Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Laura Veirs - Icebound stream



Watch, I can flash across the sky
A lightning bolt from up on high
And I can crash into myself
Now a flower blooms in reverse
And a song takes back a verse
A photograph fades to white

 I can hold a thunderhead in my heart
And in my bed I can dream a winter's gale
And wake up drenched
A stormy pale, a stormy pale

A battered heath on the shore
Will make her keep and wait for more
But underneath her icebound stream
The water pours, the water pours

 I can hold a thunderhead in my heart…

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

Τσαρλς Μπουκόφσκι- Γυναίκες


Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι παράξενες. Θέλω να πω, για λίγο καιρό ζεις με μια γκόμενα, τρως μαζί της, κοιμάσαι μαζί της, βγαίνεις μαζί της, της μιλάς, την αγαπάς και μετά όλα τελειώνουν. Για ένα διάστημα μένεις μόνος σου, κι ύστερα εμφανίζεται άλλη γυναίκα και κάνεις έρωτα μαζί της, κι όλα μοιάζουν φυσιολογικά, ήρεμα σα να την περίμενες όλη σου τη ζωή και σα να σε περίμενε κι εκείνη. Πότε δεν αισθάνθηκα σωστά ζώντας ολομόναχος, μερικές φορές ήταν όμορφα μα ποτέ δεν ήταν σωστά.  

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...