KAINOTOPIO

KAINOTOPIO

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Γυάρος ιστορική, αρχαιολογική, οικολογική


Συντάκτης: 
Ελπίζω να μην επικρατήσει η σαρωτική γνώμη των «αρμοδίων» να μετατρέψουν το κάποτε κολαστήριο της νήσου Γυάρου σε τόπο οικιστικό ή υποδέκτη αιολικών πάρκων και άλλων ανέμπνευστων και ανιστορικών προτάσεων, που κυοφορούνται αλλά και διαδίδονται από τους εκσυγχρονιστικούς νόες πολλών τυχάρπαστων και γυρολόγων του πολιτισμού και του πνεύματος.
Η Γυάρος (ή Γιούρα) είναι τόπος μνήμης εθνικής· εκεί άφησαν τα κόκαλά τους ή βασανίστηκαν χιλιάδες, δήθεν επικίνδυνοι για την εθνική ακεραιότητα της χώρας, κομμουνιστές και αγωνιστές κατά της γερμανικής μπότας αλλά και κατά την περίοδο της χούντας (και ενδιάμεσα).
Χθες, στο συνέδριο που διοργάνωσε στο Βυζαντινό Μουσείο η Εφορεία Κυκλάδων με θέμα «Περί των Κυκλάδων νήσων», ο πρώην εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας «Εστία» (!), Αδωνις Κύρου, πρότεινε όλο το νησί να κηρυχθεί διατηρητέο και το καλοκαίρι να διοργανώνονται εκεί σεμινάρια με αρχαιολογικό, ιστορικό και οικολογικό περιεχόμενο -διατηρείται κατ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο η ιστορική μνήμη, που μερικοί θέλουν να την εξαφανίσουν, αλλά και αξιοποιείται ένα ερημονήσι αποκτώντας τεράστια εμβέλεια στη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Παρότι το 2001-2002 χαρακτηρίστηκε ως ιστορικός τόπος, αποχαρακτηρίστηκε το 2011 για να γίνουν εκεί επενδύσεις σε αιολικά πάρκα. Θα ήταν έγκλημα. Και να που ένας πολίτης, αμέτοχος της αριστερής ιδεολογίας, έρχεται να ανοίξει τα μάτια μας καταθέτοντας την έξοχη αυτή πρόταση. Ευκαιρία να δείξει η κυβέρνηση την ευαισθησία της απέναντι στην Ιστορία και τους αμέτρητους νεκρούς και βασανισμένους του νησιού.
Ως τόπος διαθέτει μοναδική βιοποικιλότητα - συνδυάζει άγρια ομορφιά με τις εναλλαγές του τοπίου, εκεί εξάλλου «κατοικεί» ο σημαντικότερος πληθυσμός της μεσογειακής φώκιας (ήταν ο κύριος λόγος να ενταχθεί στις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000). Επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι θα μπορούσε να γίνει ένα θαυμάσιο θαλάσσιο πάρκο σε συνεργασία με τις κοινότητες της Σύρου και της Ανδρου (και ίσως της Κύθνου και της Τζιας - όλα σε κοντινή απόσταση).
Ο Αριστοτέλης τη γνώριζε. Επιγραφή που βρέθηκε (και αναγνώστηκε) στον ερειπιώνα της αρχαίας πολίχνης δείχνει λατρεία προς τη Μυχία Αφροδίτη, ενώ είναι πιθανή και η λατρεία της Αρτέμιδος. Στη ρωμαϊκή εποχή ήταν τόπος εξορίας, έτσι άγρια και αλίμενη που είναι. Επί αυτοκράτορα Τιβερίου πολλοί δύστυχοι εκτοπίστηκαν στο νησί, ενώ επί Νέρωνος εξορίστηκε και ο γλυκύτατος και γαλήνιος στωικός φιλόσοφος Μουσώνιος Ρούφος (επέζησε χάρη σε μια κρήνη που ανακάλυψε). Σε έναν από τους οικισμούς της είχε καταπλεύσει και ο ακούραστος γεωγράφος Στράβων.

Ολα αυτά μπορούν να αναδειχτούν κάλλιστα εάν κηρυχθεί όλο το νησί διατηρητέο, όπως προτείνει ο κ. Κύρου (και όχι κάποιος από τον πολιτιστικό τομέα της κυβέρνησης) και εάν στη συνέχεια διαμορφωθεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε να φιλοξενεί επιστήμονες και απλούς επισκέπτες από όλον τον κόσμο με τη διεξαγωγή σεμιναρίων υψηλής ποιότητας, τόσο στον αρχαιολογικό όσο και στον ιστορικό αλλά και στον οικολογικό προσανατολισμό τους. Πολιτική βούληση χρειάζεται. Υπάρχει;

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Η μεταρρύθμιση χαρίζει στους πλούσιους 4,6 (και όχι 1,5) τρισεκατομμύρια


Συντάκτης: 
Τζακ Ράσμους*
Η περικοπή των φόρων για τις πολυεθνικές, τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλούσιους αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για τον Ντόναλντ Τραμπ.
Αυτή η τακτική ξεκίνησε ήδη επί διακυβέρνησης Ρόναλντ Ρίγκαν, συνεχίζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες της αυξανόμενης εισοδηματικής ανισότητας, σήμα κατατεθέν των νεοφιλελεύθερων πολιτικών από τη δεκαετία του 1980.
Το 2011 ο Ομπάμα προχώρησε σε περικοπές φόρων ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων στην εκπαίδευση, στην υγεία, στις Μεταφορές κ.λπ., ενώ ακόμα 500 δισεκατομμύρια περικόπηκαν το 2013, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι μειώσεις φόρων στις επιχειρήσεις και στους πλούσιους.
Αυτός είναι ο βασικός τρόπος με τον οποίο γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, αφού οι δεύτεροι καλούνται να πληρώσουν τα χρήματα των φόρων που περικόπτονται από τους πρώτους. Και αυτό σε συνδυασμό με το δωρεάν χρήμα για τους τραπεζίτες και τους επενδυτές, το οποίο παρέχεται από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, τη βιομηχανική πολιτική απορρύθμισης των πάντων και καταστροφής των συνδικάτων, αλλά και την εμπορική πολιτική, η οποία επιτρέπει την εξωχώρια παραγωγή και δημιουργία θέσεων εργασίας και στη συνέχεια την ελεύθερη επανεισαγωγή αμερικανικών αγαθών που παρήχθησαν στο εξωτερικό.
Αυτές οι πολιτικές με τη σειρά τους οδήγησαν στην άνοδο ακόμα πιο ριζοσπαστικών δεξιών πολιτικών και λύσεων, δηλαδή στις πολιτικές συνέπειες των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών.

Το φορολογικό σχέδιο των Τραμπ- Πολ Ράιαν και Goldman Sachs

Τον περασμένο μήνα ο Τραμπ παρουσίασε τις αρχικές του προτάσεις για την περικοπή φόρων στους πλούσιους. Αυτές διαμορφώθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες από τους βασικούς οικονομικούς του συνεργάτες: τον Στιβ Μνούχιν, υπουργό Οικονομικών, και τον Γκάρι Κον, διευθυντή του Οικονομικού Συμβουλίου του Τραμπ. Και οι δύο είναι πρώην ανώτατα στελέχη της Goldman Sachs.
Στο σχέδιο αναφέρονται ελάχιστα για το πώς ακριβώς θα γίνει αυτή η δωρεά. Ωστόσο, το σχέδιο αναθεωρήθηκε και διευκρινίστηκε περισσότερο την περασμένη εβδομάδα από την ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικανούς Βουλή των Αντιπροσώπων.
Οι προτάσεις με τις περικοπές φόρων παρουσιάστηκαν από τον πρόεδρο της Βουλής, Πολ Ράιαν, ο οποίος επί χρόνια ηγείτο της προσπάθειας να χρησιμοποιηθεί το φορολογικό σύστημα για τη μεταφορά πλούτου στους πλούσιους και τις επιχειρήσεις τους. Τώρα, λοιπόν, γίνεται ξεκάθαρο ποιος θα πληρώσει αυτές τις φοροαπαλλαγές: η μεσαία τάξη και κυρίως τα νοικοκυριά της εργατικής τάξης που έχουν ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 50.000 δολαρίων.
Ο Τραμπ ισχυρίζεται ψευδώς ότι αυτές οι απαλλαγές θα κοστίσουν στο έλλειμμα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού περί το 1,5 τρισ., όμως [στην πραγματικότητα] το κόστος θα είναι 4,6 τρισ.
Γιατί; Σύμφωνα με τον κανονισμό του Κογκρέσου, η εκδοχή του Ράιαν για 1,5 τρισ. απαιτεί μόνο το 50% συν μία ψήφο για να περάσει. Εάν όμως είναι μεγαλύτερο το ποσό, τότε απαιτείται το 60%.

2,5 τρισεκατομμύρια περικοπή φόρου για τις επιχειρήσεις

Σύμφωνα με το σχέδιο, η περικοπή τόσο του ονομαστικού φορολογικού συντελεστή από το 35% στο 20% όσο και του Εναλλακτικού Ελάχιστου Φόρου (ΑΜΤ) για τις επιχειρήσεις θα μειώσει τα φορολογικά έσοδα και θα αυξήσει τα ελλείμματα κατά 1,5 τρισ., σύμφωνα με την Ενιαία Επιτροπή του Κογκρέσου για τη Φορολογία.
Υπάρχουν, όμως, μειώσεις και για τις μη εταιρικές επιχειρήσεις (non corporate businesses) από το 39,6% στο 25%, κάτι που θα έχει ένα επιπλέον κόστος 448 δισ.
Οσο για τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, οι ιδιοκτήτες των οποίων κερδίζουν λιγότερα από 260.000 δολάρια ετησίως; Αυτές δεν θα έχουν καμία μείωση της φορολογίας.
Αντίθετα, υπάρχει η μητέρα όλων των περικοπών, η οποία αφορά τις μεγάλες αμερικανικές πολυεθνικές επιχειρήσεις, όπως η Apple, η Google, οι μεγάλες φαρμακευτικές, οι πετρελαϊκές και οι μεγάλες τράπεζες.
Ο Τραμπ ισχυρίζεται ψευδώς ότι πληρώνουν τον υψηλότερο εταιρικό φόρο στον κόσμο και δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικές.
Οι έρευνες δείχνουν ότι αυτές οι πολυεθνικές πληρώνουν φόρο μόνο 12,5%, συν ένα ποσοστό 2%-4% που πληρώνουν στις χώρες όπου έχουν τις offshore εταιρείες τους και, τέλος, άλλο ένα 2% που πληρώνουν στις ΗΠΑ με τη φορολογία εισοδήματος. Αρα συνολικά περίπου 17% και όχι 35% που λέει ο Τραμπ. Αυτές οι πολυεθνικές έχουν σήμερα κρυμμένα στις θυγατρικές offshore τουλάχιστον 2,4 τρισ.
Το σχέδιο Τραμπ γι’ αυτά τα 2,4 τρισ. φοροαποφυγής περικόπτει τον φορολογικό συντελεστή για τα μετρητά που φυλάσσονται σε υπεράκτιες εταιρείες από το 35% στο 12%, το οποίο στην πραγματικότητα είναι 5%, αφού το 12% εφαρμόζεται μόνο στα μετρητά και όχι στις υπόλοιπες μορφές «εταιρικών ρευστών διαθεσίμων» που φορολογούνται μόνο με 5%. [...] Αυτές οι μειώσεις ωφελούν τις πολυεθνικές κατά τουλάχιστον 500 δισ.
Επιπρόσθετα, η πρόβλεψη του σχεδίου για «υποτίμηση» είναι μια άλλη ονομασία για περικοπές στη φορολόγηση των επενδύσεων, ύψους 41 δισ. Μπορούν να εκπίπτουν για τις επιχειρήσεις τα κόστη από την αγορά κάθε είδους εξοπλισμού για μια πενταετία, κάτι που θα κοστίσει περί τα 50 δισ.

Προσωπικό όφελος για τον Τραμπ

Οι επιχειρήσεις Real Estate –κλάδος από τον οποίο έφτιαξε την περιουσία του ο Τραμπ– επίσης επωφελούνται.
Οι επιχειρήσεις επιτρέπεται να συνεχίσουν να αναβάλλουν την καταβολή φόρου όταν κάνουν αγοραπωλησίες, ενώ παραμένουν όλα τα προϋπάρχοντα παραθυράκια της νομοθεσίας, όπως οι επιστροφές φόρου, από τις οποίες έχει επωφεληθεί στο παρελθόν ο Αμερικανός πρόεδρος.
Συνολικά το κόστος των περικοπών φόρων για τις επιχειρήσεις φτάνει τα 2,6% τρισεκατομμύρια, στα οποία δεν περιλαμβάνονται οι μειώσεις φόρων στο ατομικό εισόδημα για τα πλούσια νοικοκυριά και τους επενδυτές. Αυτές, σύμφωνα με τις προβλέψεις, αναμένεται να φτάσουν τουλάχιστον τα 2 τρισεκατομμύρια, ανεβάζοντας το συνολικό κόστος στα 4,6 τρισεκατομμύρια, αντί του 1,5 που λέει ο Τραμπ.
Τρεις είναι οι τρόποι με τους οποίους ευνοούνται ατομικά οι σούπερ πλούσιοι και οι επενδυτές του 1%:
α) Μείωση των ατομικών φορολογικών κλιμακίων (από το 39,6% στο 33%, από το 33% στο 25%). Συνολικά θα επωφεληθούν κατά 1,1 τρισ. δολάρια. Ομως, η μεσαία τάξη που βρίσκεται ήδη στο 25% δεν έχει καμία μείωση.
β) Μείωση και στη συνέχεια κατάργηση του Εναλλακτικού Ελάχιστου Φόρου (ΑΜΤ). Αυτή η μείωση θα ωφελήσει τους πλούσιους κατά 696 δισ.
γ) Απαλλαγή και στη συνέχεια κατάργηση του Φόρου Κληρονομιάς. Σε πρώτη φάση η εξαίρεση από τη φορολόγηση διπλασιάζει την αξία των ακινήτων από τα 5,5 εκατ. στα 11 εκατ. ανά άτομο και θα καταργηθεί εντελώς μετά το 2024. Αυτό συνεπάγεται περικοπή ύψους 172 δισεκατομμυρίων για το πλουσιότερο 1%.

Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;

·          Κάθε τετραμελής οικογένεια θα επιβαρυνθεί με επιπλέον φορολογία τουλάχιστον 5.200 δολαρίων, λόγω μειώσεων στις εκπτώσεις φόρου και στις εξαιρέσεις.
·          Τα εισοδήματα μεταξύ 50.000 και 75.000 δολαρίων, δηλαδή ο πυρήνας της μεσαίας και εργατικής τάξης θα πληρώσουν συνολικά 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια σε επιπλέον φόρους διαφόρων ειδών.
·          Καταργούνται οι εκπτώσεις για την εγκατάσταση εναλλακτικών πηγών ενέργειας, κάτι που θα κοστίσει στα νοικοκυριά 12,3 δισ.
·          Φορολογούνται τα ποσά των εργαζομένων που βρίσκονται σε ευέλικτους λογαριασμούς ασφάλισης και υγείας, με κόστος 540 δισ. ετησίως.
·          Καταργούνται πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα πίστωσης για φοιτητές και κολέγια, με κόστος 17 δισ. Καταργούνται οι εκπτώσεις στα επιτόκια των φοιτητικών δανείων, με κόστος 13 δισ. [...]
Σημείωση: Ο κατάλογος είναι μακρύς και δεν χωρά στο πλαίσιο της παρουσίασης του άρθρου, το οποίο δημοσιεύθηκε αρχικά στο ηλεκτρονικό προοδευτικό περιοδικό «Counterpunch», στις 13 Νοεμβρίου. 
*Διδάσκει Πολιτική Οικονομία στο St. Marys College της Καλιφόρνιας και είναι οικονομικός σύμβουλος του Πράσινου Κόμματος των ΗΠΑ. Εχει την εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή «Εναλλακτικές προσεγγίσεις» και αρθρογραφεί τακτικά στα ριζοσπαστικά περιοδικά «Counterpunch», «Z Magazine», αλλά και για το λατινοαμερικανικό κανάλι teleSUR TV. Στα αγγλικά κυκλοφορεί το βιβλίο του «Looting Greece» (Λεηλατώντας την Ελλάδα), 2016 Clarity Press.
Μετάφραση - επιμέλεια: Τάσος Τσακίρογλου



Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Η «πρόοδος» δεν έφτασε ποτέ στην Υεμένη


Η πρόοδος, η γλυκιά αυτή καραμέλα της νεωτερικότητας, που την υπερασπίστηκαν σχεδόν όλες οι σύγχρονες ιδεολογίες και που μόνο η αναφορά του Άουσβιτς αποδεικνύει ως φενάκη τη γραμμική της πορεία, στις μέρες μας κάνει αγαστό ζευγάρι με την πολυπόθητη και στην χώρα μας ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που την μετράει ένας μίζερος δείκτης το Α.Ε.Π και που σαν ευφυολόγημα θα έλεγα πως αν όλες οι χώρες του πλανήτη αναπτύσσονταν με ένα 5% για 30 χρόνια, η ανάπτυξη θα μπορούσε να συνεχιστεί μόνο στον πλανήτη Άρη. Στην Ελλάδα βέβαια που το Α.Ε.Π κατακρημνίστηκε σχεδόν 30% τα τελευταία χρόνια, κάποια στιγμή θα εμφανιστούν ετήσια ποσοστά 3% και 4% άλλα δε θα λένε και πολλά για τους μισθούς Βουλγαρίας που φτάσαμε και τις αποσαθρωμένες εργασιακές μας σχέσεις. Και για όσους λένε ότι πάντα είναι καλό η πίτα να μεγαλώνει γιατί διαχέεται ο πλούτος, δεν αμφιβάλλω πως κάποια ψίχουλα θα εισπράξουν και οι πολλοί.
Για να μην παρεκκλίνουμε όμως του άρθρου επισημαίνω πως κάθε αναφορά στη σκοταδιστική Σαουδική Αραβία που βρίσκεται για ευνόητους λόγους στο απυρόβλητο πρέπει να διαχέεται ευρύτερα. Μην νομίζουμε ότι ξέρουν πολλοί στοιχειωδώς τη γίνεται στην Υεμένη. Αποκλεισμένοι στον αυτιστικό μικρόκοσμο μας αγνοούμε τον καθοριστικό ρόλο της Σαουδικής Αραβίας στην κατ’ ουσία γενοκτονία που συντελείται...  

Συντάκτης: 
Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες έννοιες του καιρού μας είναι αυτή της «προόδου» - του «μοναδικού αληθινού παράδεισου», όπως τη βάπτισε σκωπτικά στο ομώνυμο βιβλίο του ο μέγας Αμερικανός κοινωνιολόγος Κρίστοφερ Λας.
Δηλαδή η –θρησκευτικής, και συγκεκριμένα χριστιανικής προέλευσης– ουτοπική αντίληψη πως ο κόσμος όπως και να ‘χει προχωρά «μπροστά», ότι νομοτελειακά «έρχονται καλύτερες μέρες» για τις επόμενες γενιές και ότι, τέλος πάντων, οι «δυνάμεις του καλού» –με τη βοήθεια φυσικά της υψηλής τεχνολογίας- κάποτε θα κυριαρχήσουν παγκοσμίως και θα απελευθερώσουν την ανθρωπότητα από τα δεσμά της φτώχειας, της εκμετάλλευσης και των αδιάκοπων πολέμων...
Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι όλες οι κραταιές (με τη διπλή έννοια, της ισχύος, αλλά και του πολιτικού υποδείγματος για τη δημιουργία νέων κρατικών/αυτοκρατορικών δομών) πολιτικές ιδεολογίες του 20ού αιώνα, όπως ο κομμουνισμός, ο φασισμός και ο νεοφιλελευθερισμός, σε όλες τις παραλλαγές και τα κατά τόπους «αμπαλάζ» τους, έστησαν την κοσμοθεωρία και τα εξουσιαστικά συστήματά τους γύρω από την ως άνω «αυταπόδεικτη» παραδοχή.
Στην εισαγωγή τού (νομίζω αμετάφραστου στα ελληνικά) βιβλίου του, που γράφτηκε το έτος της πτώσης του (αν-)υπαρκτού σοσιαλισμού της ΕΣΣΔ, και άρα του ψευδεπίγραφου «Τέλους της Ιστορίας» κατά Φουκουγιάμα, το 1991, ο Λας έγραφε ότι η εμμονή στην έννοια της αέναης προόδου είναι η «λειτουργική πίστη του πολιτισμού μας», η «σημαντικότερη ιδέα στη δυτική κουλτούρα»: και στα κεφάλαια που ακολουθούν την αποδομεί πλήρως, αναδεικνύοντας τις θρησκευτικές της ρίζες ως «αντίδοτο στην απελπισία της πραγματικότητας» και προβάλλοντας με αδιάσειστα επιχειρήματα τα αμέτρητα εγκλήματα που έγιναν –και συνεχίζουν να γίνονται– στο όνομά της.
«Οι φασίστες και οι κομμουνιστές αντικατέστησαν τις υπερφυσικές εξηγήσεις της Ιστορίας με κοσμικές εξηγήσεις, αλλά προσκολλήθηκαν στην Αποκαλυψιακή φαντασίωση ότι μια τελική, αποφασιστική μάχη θα εδραίωνε την απόλυτη δικαιοσύνη και την τέλεια ευδαιμονία... Αυτό που κάποτε απαιτούνταν από “το θέλημα του Θεού”, τώρα αξιώνεται από τον “σκοπό της Ιστορίας”», γράφει.
Και το μήνυμα αυτό ή αν προτιμάτε η ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για ένα ιδεολογικό αντίδοτο στην απελπισία αποδείχτηκε τόσο ισχυρό, ώστε δεν μπόρεσαν να το υποσκάψουν ούτε οι κολοσσιαίες τραγωδίες του 20ού αιώνα, με τα εκατομμύρια θύματα -οι παγκόσμιοι πόλεμοι, οι μεγάλες οικολογικές καταστροφές- ούτε και το συνεχιζόμενο βάθεμα των ανισοτήτων μεταξύ πλουσίων και φτωχών, σε μια εποχή πρωτοφανούς υπερσυσσώρευσης πλούτου και ισχύος στα χέρια των λίγων.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά, διαβάζοντας αυτές τις μέρες τις διαδοχικές αγωνιώδεις εκκλήσεις ενός κατ’ εξοχήν «προοδευτικού» θεσμού, του ΟΗΕ, προς ένα από τα de facto πιο σκοταδιστικά και οπισθοδρομικά καθεστώτα του πλανήτη, τη Σαουδική Αραβία, προκειμένου η τελευταία να σταματήσει τον σχεδόν τριετή πόλεμο σε βάρος της Υεμένης και των «φιλο-Ιρανών» ανταρτών Χούτι και να άρει άμεσα τον ασφυκτικό αποκλεισμό αυτής της μαρτυρικής χώρας με τα 28 εκατομμύρια κατοίκους.
Για όσους δεν το γνωρίζουν -πράγμα λογικό, αφού τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ ασχολούνται ελάχιστα με αυτό το θέμα– η Σαουδική Αραβία και οι τοπικοί σύμμαχοί της, με τις πλάτες και τα πολεμοφόδια των «πολιτισμένων» Αμερικανών και Ευρωπαίων, περιλαμβανομένων -όπως μάθαμε εσχάτως- και βλημάτων Πυροβολικού από την Ελλάδα, έχει βαλθεί μετά το 2014 να ξεριζώσει την ιρανική/σιιτική επιρροή από την Υεμένη, καταδικάζοντας ολόκληρο τον πληθυσμό της σε ένα φονικό κοκτέιλ βομβών, πείνας και ασθενειών.
Συγκεκριμένα, στη μαρτυρική αυτή χώρα επτά εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται ήδη στα όρια του λιμού και αν δεν ξανανοίξουν όλα τα λιμάνια και τα αεροδρόμια ο αριθμός αυτός μπορεί να αυξηθεί στα δέκα εκατομμύρια: αν δεν αρθεί άμεσα ο αποκλεισμός, υπάρχει κίνδυνος να πεθάνουν «αμέτρητες χιλιάδες» άνθρωποι, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΟΗΕ.
Η πείνα και οι ασθένειες θερίζουν: τουλάχιστον ένα εκατομμύριο παιδιά κινδυνεύουν αν μια έξαρση διφθερίτιδας δεν σταματήσει εν τη γενέσει της και υπάρχει επίσης κίνδυνος νέας έξαρσης της χολέρας, η οποία ήταν σε ύφεση έπειτα από τη χειρότερη έξαρση που είχε καταγραφεί ποτέ - με περισσότερα από 900.000 κρούσματα τους προηγούμενους έξι μήνες.
Κάθε μέρα που περνάει πεθαίνουν κατά μέσο όρο από τις στερήσεις και τις ασθένειες 130 παιδιά!
«Αν οποιοσδήποτε από εμάς στην καθημερινότητά του έβλεπε ένα παιδί που η ζωή του αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο, δεν θα προσπαθούσε να το σώσει; Στην Υεμένη μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, αν όχι περισσότερα», αναφέρεται στη δραματική κοινή δήλωση του ΟΗΕ.
Πώς αντέδρασε σε όλες αυτές τις εκκλήσεις το Ριάντ; Μα, φυσικά, εντείνοντας τον αποκλεισμό και καταστρέφοντας με ρουκέτες το σύστημα αεροπλοΐας του μοναδικού αεροδρομίου της Υεμένης που μπορούσε να υποδεχτεί ανθρωπιστικές πτήσεις, στη Σανάα.
Ποια ήταν η τιμωρία της Σαουδικής Αραβίας για τις απάνθρωπες αυτές πράξεις, που μάλιστα διαπράττονται αδιακρίτως και με τη λογική της συλλογικής τιμωρίας κατά μουσουλμάνων «αδελφών»;
Ποια δέσμη κυρώσεων της επιβλήθηκε; Μα, η ίδια ακριβώς που επιβλήθηκε στη δικτατορία του Μιανμάρ για την καραμπινάτη εθνοκάθαρση των περίπου 600.000 (επίσης μουσουλμάνων) Ροχίνγκια: ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ.
Αντιθέτως: ένας ένας οι... προοδευτικοί ηγέτες μας σπεύδουν στο Ριάντ για να νομιμοποιήσουν το μεγαλύτερο ίσως άγος της εποχής μας και να πουλήσουν κι άλλα όπλα και εφόδια στους ουαχαμπίτες φονιάδες του Κόλπου.
Τελευταίος πήγε μάλιστα να προσκυνήσει τη σαουδική δυναστεία, τα πετρέλαια και τα πετροδολάριά της πριν από λίγες μέρες ο «πολύς» Μακρόν, που αποδείχτηκε λαλίστατος για την κρίση με την παραίτηση (χα!) του Χαρίρι, αλλά για τα εκατομμύρια παιδιά που αργοπεθαίνουν παραδίπλα δεν του περίσσεψε ούτε ένα ταπεινό «πουρκουά»...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...