Mouna και Mohammed al-Kurd

 

Δύο δίδυμα αδέρφια από την Ανατολική Ιερουσαλήμ στο επίκεντρο του νέου Παλαιστινιακού κύματος

Μετά τις εξώσεις που υπέστησαν οι κάτοικοι της συνοικίας Sheikh Jarrah τον περασμένο Μάη, οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι της Silwan, μιας συνοικίας που βρίσκεται κοντά στην Espanade των Τζαμιών, βρίσκονται αντιμέτωποι με μία απόφαση της ισραηλινής δικαιοσύνης που τους επιβάλλει να κατεδαφίσουν οι ίδιοι τα σπίτια τους εντός 21 ημερών ή να πληρώσουν 28.000 $ στο κράτος για κάθε σπίτι που θα γκρεμίσει. Η συντριπτική πλειοψηφία των παλαιστινιακών οικογενειών που πλήττονται από αυτήν την απόφαση, αναγκάζονται έτσι να κατεδαφίσουν οι ίδιοι τα σπίτια τους, επειδή δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για τη δεύτερη εκδοχή.

Σύμφωνα με την L'Humanité, οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής σκοπεύουν να κατεδαφίσουν πολύ σύντομα 88 κτίρια που κατοικούνται από 114 οικογένειες, και έτσι, να ανακτήσουν το 70% της γης της Silwan, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα βιβλικό πάρκο στον τόπο όπου βρίσκονταν, υποτίθεται, οι κήποι του Βασιλιά Δαβίδ. Αυτός είναι ο λόγος που οι κάτοικοι της περιοχής έλαβαν μια ειδοποίηση κατεδάφισης, όπως αναφέρει ο Fakhri Abu Diab στη συνέντευξή του στο RFI: "Δεν την έριξαν ούτε καν στο γραμματοκιβώτιο. Έσπασαν το τζάμι της πόρτας για να την πετάξουν μέσα. Εδώ, ολόκληρη η γειτονιά απειλείται με κατεδάφιση. [...] Ο δήμος ισχυρίζεται ότι αυτά τα σπίτια χτίστηκαν χωρίς άδεια. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα σπίτια χτίστηκαν πολύ πριν από την ισραηλινή κατοχή. Δεν χρειαζόμασταν άδεια τότε. "

 Ella Dall’erta

Révolution Permanente, 11.06.2021 

 

Jean-Pierre Filiu

Blog "Un si proche Orient, Le Monde, 13 Ιουνίου 2021

Η Mouna και ο Mohammed al-Kurd, δίδυμα αδέρφια από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, έγιναν, μέσα από την έντονη παρουσία τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα νέα σύμβολα του παλαιστινιακού αγώνα ενάντια στην αποστέρηση.

Ο Μάης του 2021 ίσως φανεί στους ιστορικούς του μέλλοντος ένα σημείο καμπής στη μακρά πάλη του παλαιστινιακού λαού για το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση. Όπως υπογραμμίζει ο ανταποκριτής της Monde στην Ιερουσαλήμ, "μια νίκη για τον φτωχό, μια υπενθύμιση στην Ιστορία ή μια τέλεια καταιγίδα: ο καθένας μπορεί να ονομάσει τα γεγονότα του Μαΐου όπως θέλει, αλλά κάτι καινούργιο έχει πραγματικά συνταράξει την Παλαιστίνη". Οι ταραχές στην Esplanade των Τζαμιών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ οδήγησαν στη συνέχεια στη σύγκρουση του Ισραήλ με την Χαμάς γύρω από τη Γάζα, αλλά και στις πιο αιματηρές διαδηλώσεις στη Δυτική Όχθη μετά τη δεύτερη Ιντιφάντα, και σε μια γενική απεργία στο ίδιο το Ισραήλ από ένα μέρος των Παλαιστινίων με ισραηλινή υπηκοότητα. Αυτή η αλληλουχία αντιπαραθέσεων πυροδοτήθηκε από την συνεχιζόμενη κινητοποίηση των Παλαιστινίων κατοίκων της συνοικίας Sheikh Jarrah στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, με τα δίδυμα αδέρφια Mouna και Mohammed al-Kurd να πρωτοστατούν σ’ αυτήν.

Η Mouna και ο Mohammed al-Kurd, 23 ετών σήμερα, γεννήθηκαν στη συνοικία Sheikh Jarrah, στο ανατολικό τμήμα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, που καταλήφθηκε και προσαρτήθηκε από το Ισραήλ το 1967. Ήταν ακόμη παιδιά όταν οι αρχές κατοχής αποφάσισαν να διαθέσουν τη μισή οικογενειακή τους κατοικία σε εποίκους, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν μόνιμα εκεί από το 2009. Ο Mohammed al-Kurd έχει καταγγείλει έκτοτε την αναγκαστική καθημερινή συμβίωση με αυτούς τους καταληψίες “με την προφορά του Μπρούκλιν”: “ δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κάθονται σπίτι μας, βασανίζοντάς μας, παρενοχλώντας μας, για να μας εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουμε το δεύτερο μισό του σπιτιού μας, αλλά και να ωθήσουν τους γείτονές μας να αφήσουν τα σπίτια τους και έτσι να εξαλειφθεί η παρουσία των Παλαιστινίων στην Ιερουσαλήμ”. Αυτό είναι πράγματι το πολιτικό και δημογραφικό διακύβευμα για τους 350.000 Παλαιστινίους που ζουν στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, και το οποίο προσδίδει στην αναμέτρηση του Sheikh Jarrah την εμβληματική της διάσταση.

Τον περασμένο Μάρτιο, οι απειλές έξωσης που δέχονταν οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι της γειτονιάς αυτής έπεισαν την Mouna και τον Mohammed al-Kurd να ξεκινήσουν την καμπάνια "Save Sheikh Jarrah" στα social media. Η ανταπόκριση υπήρξε σύντομα εξαιρετικά μεγάλη, καθώς ο λογαριασμός Instagram της Mouna έφτασε τους 1,4 εκατομμύρια συνδρομητές, διπλάσιους από του δίδυμου αδελφού της. Ο Mohammed al-Kurd αφιερώνει την πρώτη του συλλογή ποιημάτων στην γιαγιά του Rifqa που χάθηκε πρόσφατα, η οποία είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει το σπίτι της στη Χάιφα το 1948 για να εγκατασταθεί τελικά, μετά από χρόνια περιπλάνησης, στο Sheikh Jarrah. Η αδερφή του μιλάει στο όνομα των γυναικών της γειτονιά της, μεταφέροντας τη "βαθιά αγωνία τους για τις εξώσεις από τα σπίτια τους που απειλούνται ανά πάσα στιγμή". Η σύλληψη των διδύμων στις 6 Ιουνίου προκαλεί μεγάλη αίσθηση, ακόμα κι αν διαρκεί μόνο μερικές ώρες. Με του που αφήνεται ελεύθερη, η Mouna al-Kurd κατήγγειλε "τις τακτικές εκφοβισμού της κατοχής" και υπενθύμισε την αποφασιστικότητα των κατοίκων της γειτονιάς "να μην φύγουν". Αυτό το μήνυμα έχει ιδιαίτερη απήχηση πλέον και σε κύκλους της Αμερικής, οι οποίοι ταυτίζουν τώρα τον παλαιστινιακό αγώνα με τον αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η ανάδειξη της Mouna και του Mohammed al-Kurd σε εμβληματικές φιγούρες του παλαιστινιακού αγώνα αντανακλά τη διεθνή αύρα που είχε αποκτήσει η Ahed Tamimi, 16 ετών τότε, όταν είχε αντιταχθεί, το 2017 στη Δυτική Όχθη, στην εισβολή δύο Ισραηλινών στρατιωτών στο σπίτι της. 'Εχοντας εκτίσει πλήρως την εξάμηνη ποινή κάθειρξης που της είχε επιβληθεί, η νεαρή Tamimi, μαζί με τα δίδυμα αδέρφια Al-Kurd, ενσαρκώνει τη νέα αυτή παλαιστινιακή γενιά που γεννήθηκε την περίοδο της εντατικοποίησης του ισραηλινού εποικισμού, τον οποίο η "ειρηνευτική διαδικασία" συνόδευσε παρά εμπόδισε (το 1993, όταν υπογράφηκε η συμφωνία Ισραήλ/ ΟΑΠ, οι έποικοι ήταν 150.000 στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και 110.000 στη Δυτική Όχθη, ενώ σήμερα είναι 220.000 και 440.000 αντίστοιχα). Η ισραηλινή προπαγάνδα προσπάθησε να δυσφημίσει αυτούς τους ειρηνιστές ακτιβιστές αποκαλώντας τους "Pallywood", ως μία παλαιστινιακή εκδοχή του Bollywood, αλλά κατηγορίες σαν κι αυτές δεν έπιασαν: κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την πραγματικότητα της εισβολής της ισραηλινής βίας στην ιδιωτική ζωή των άοπλων αυτών ανθρώπων.

Η συμβολική όμως ανάδυση των διδύμων Al-Kurd, όπως χθες της Ahed Tamimi, απορρέει επίσης από την αναξιοπιστία που πλήττει το σύνολο των Παλαιστινίων ηγετών. Ο Mahmoud Abbas, 86 ετών σήμερα, έχει προσκολληθεί στην προεδρία της Παλαιστινιακής Αρχής, ερμηνεύοντας με τον δικό του τρόπο την εντολή που έλαβε το 2005 στο όνομα της Φατάχ, η οποία έχει λήξει εδώ και πάνω από μια δεκαετία, και αναβάλλοντας επ' αόριστον τις προεδρικές εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για αυτό το καλοκαίρι. Ο Mohammed Dahlan, ο οποίος αποσκίρτησε από την Φατάχ και εξορίστηκε στο Αμπού Ντάμπι, έχει την αμέριστη χρηματική υποστήριξη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αλλά η ειρηνευτική τους συνθήκη τον περασμένο Σεπτέμβριο με το Ισραήλ αποδείχθηκε μόνο μια διμερής συμφωνία, χωρίς πραγματικό αντίκτυπο στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Ο Ismaël Hanyeh, ο ηγέτης της Χαμάς για μία ολόκληρη περίοδο στη Λωρίδα της Γάζας, έχασε κάθε κύρος όταν επέλεξε, το 2019, να εγκατασταθεί στο Κατάρ. Όσο για τον Mansour Abbas, τον αρχηγό ενός ισλαμικού κόμματος που εκπροσωπείται στην Κνεσέτ, μόλις συμφώνησε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση υπό την προεδρία ενός υπέρμαχου του ισραηλινού εποικισμού.

Υπό αυτήν την έννοια, η δημοτικότητα των διδύμων Al-Kurd καταδεικνύει τόσο την τρέχουσα ανακατάταξη της παλαιστινιακής σκηνής όσο και τη βαθιά κρίση των ηγετικών της ομάδων.

 https://www.lifo.gr/blogs/almanac/dyo-didyma-aderfia-apo-tin-anatoliki-ieroysalim-sto-epikentro-toy-neoy-palaistiniakoy

Οι ψυχικά ασθενείς «στο απόσπασμα» λόγω κορονοϊού

«Κλειδωμένες πόρτες», στέρηση των κινητών τηλεφώνων και απαγόρευση προμήθειας φαγητού μέσω ντελίβερι είναι τα ακραία μέτρα περιορισμού που έχουν λάβει εν μέσω πανδημίας, παραβιάζοντας ευθέως τα δικαιώματα των ψυχικά ασθενών, Διευθύνσεις ψυχιατρικών κλινικών στα ψυχιατρικά νοσοκομεία, τμημάτων των Γενικών Νοσοκομείων και στεγαστικών δομών.

Η έλλειψη προσωπικού, επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας, στα ψυχιατρικά νοσοκομεία «Δρομοκαΐτειο» και «Δαφνί», στα ψυχιατρικά τμήματα των Γενικών Νοσοκομείων και στις στεγαστικές δομές κυρίως των ΝΠΔΔ και ο υπαρκτός φόβος προσβολής του προσωπικού από τον νέο κορονοϊό είναι οι λόγοι της επιβολής των απάνθρωπων μέτρων σε βάρος των ψυχικά ασθενών, εκτιμά μιλώντας στην «Εφ.Συν.» ο καταγγέλλων, Γιάννης Αλεξάκης, δικηγόρος, μέλος της Ειδικής Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές του υπουργείου Υγείας. Ο ίδιος ζητά την άμεση παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Οι «κλειδωμένες πόρτες» έχουν συνέπεια την απαγόρευση κάθε εξόδου - ακόμη και του ατομικού προαυλισμού των ψυχικά ασθενών. Η δε στέρηση των κινητών τους τηλεφώνων, μας λέει, και φυσικά η απαγόρευση πρόσβασης στο Διαδίκτυο έχει αποτέλεσμα -σε συνδυασμό με το μέτρο της απαγόρευσης του επισκεπτηρίου κατά τη διάρκεια της πανδημίας- να «διαμορφώνει συνθήκες πλήρους απομόνωσης των ψυχικά ασθενών». Τη στιγμή, δε, που η απουσία επαφής με τον έξω κόσμο και η απαγόρευση του επισκεπτηρίου θα πρέπει να αντισταθμίζονται «από την αυξημένη πρόσβαση σε εναλλακτικά μέσα επικοινωνίας (όπως το τηλέφωνο ή οι βιντεοκλήσεις)».

Οι τηλεφωνικές κλήσεις, εξηγεί ο Γ. Αλεξάκης, πραγματοποιούνται από το κοινόχρηστο σταθερό τηλέφωνο των ψυχιατρικών τμημάτων και στεγαστικών δομών σε συγκεκριμένες, περιορισμένες ώρες, παρά το γεγονός ότι η ευρεία χρήση της μοναδικής κοινόχρηστης τηλεφωνικής συσκευής από μεγάλο αριθμό χρηστών ενέχει σοβαρό κίνδυνο μετάδοσης του νέου κορονοϊού. «Σε κάθε περίπτωση, η στέρηση των κινητών τηλεφώνων παραβιάζει το δικαίωμα των ψυχικά ασθενών, ιδίως όσων διαμένουν σε στεγαστικές δομές, στην ελευθερία έκφρασης, πληροφόρησης και επικοινωνίας», μας λέει. Σε αυτά τα μέτρα προστίθεται και η απαγόρευση παραγγελίας φαγητού.

Οι ψυχικά ασθενείς, όπως όλοι μας, θα πρέπει να μπορούν να κάνουν χρήση των εξαιρέσεων στο μέτρο του περιορισμού κυκλοφορίας που ισχύει για τον γενικό πληθυσμό, όπως είναι η μετάβαση σε εν λειτουργία κατάστημα προμηθειών ειδών πρώτης ανάγκης, όπου δεν είναι δυνατή η έγκαιρη αποστολή τους, η σωματική άσκηση σε εξωτερικό χώρο, ατομικά ή ανά δύο άτομα, υπό την προϋπόθεση τήρησης στην τελευταία αυτή περίπτωση της αναγκαίας απόστασης του 1,5 μέτρου. Η σωματική άσκηση, φυσικά, μπορεί να γίνει στις ατελείωτες εκτάσεις των δύο ψυχιατρικών νοσοκομείων, χωρίς να χρειάζεται να βγει ο ασθενής από τον χώρο του νοσοκομείου. Ούτε αυτό όμως δεν τους επιτρέπουν!

Παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων

«Τα μέτρα ξεπερνούν τα όρια του αποδεκτού και προσβάλλουν θεμελιώδη δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων, πέρα από το γεγονός ότι οι συνθήκες απομόνωσης και η απομόνωση διαρκείας μπορούν να οδηγήσουν σε υποτροπή της ψυχικής νόσου», λέει ο Γ. Αλεξάκης. Ειδικότερα, το μέτρο των «κλειδωμένων πορτών» και της απαγόρευσης εξόδου παραβιάζει τα άρθρα 3 και 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), ενώ η απαγόρευση της χρήσης κινητών τηλεφώνων και της πρόσβασης στο Διαδίκτυο παραβιάζει το άρθρο 10 της ίδιας Σύμβασης.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ, το οποίο καθιερώνει μία από τις θεμελιώδεις αρχές των δημοκρατικών κοινωνιών, απαγορεύει με όρους απόλυτους τις απάνθρωπες ή εξευτελιστικές ποινές ή μεταχειρίσεις, ανεξάρτητα από τις πράξεις που καταλογίζονται στον ψυχικά πάσχοντα. Επιβάλλει στην Πολιτεία να διασφαλίσει ότι κάθε ψυχικά ασθενής περιορίζεται σε συνθήκες σύμφωνες με τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ότι ο τρόπος εφαρμογής των περιοριστικών μέτρων δεν υποβάλλει τους πάσχοντες σε δοκιμασία που υπερβαίνει το αναπόφευκτο επίπεδο οδύνης που συνδέεται με τον περιορισμό και ότι, αναφορικά με τις πρακτικές απαιτήσεις του περιορισμού, η υγεία και η ευζωία του ψυχικά ασθενούς διασφαλίζονται καταλλήλως.

Περαιτέρω, το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ αναφέρεται στην ελευθερία έκφρασης, πληροφόρησης και επικοινωνίας. Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης. Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία γνώμης καθώς επίσης και την ελευθερία λήψης ή μετάδοσης πληροφοριών ή ιδεών, χωρίς την επέμβαση δημόσιας αρχής.

Κατευθύνσεις σχετικά με τα δικαιώματα

Για να προλάβουν τέτοια φαινόμενα τόσο ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου όσο και η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας (CPT) του Συμβουλίου της Ευρώπης και άλλοι διεθνείς οργανισμοί και Αρχές επισήμαναν εγκαίρως την αναγκαιότητα διασφάλισης των δικαιωμάτων των ευάλωτων ομάδων οι οποίες στερούνται την ελευθερία τους για οποιονδήποτε λόγο (σε φυλακές, αστυνομικά κρατητήρια, ψυχιατρεία) κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Δημήτριος Παπαγεωργίου, εξέδωσε πριν από λίγες ημέρες εγκύκλιο (αριθμός 6, πρωτ. 867/17-03-2020) με αναφορά στους ποινικά κρατουμένους και στα δικαιώματά τους, επισημαίνοντας το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).

Η δε Επιτροπή (CPT) του Συμβουλίου της Ευρώπης πρόσφατα δημοσίευσε Δήλωση Αρχών σχετικά με τη μεταχείριση των προσώπων που στερούνται την ελευθερία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Σ' αυτήν επισημαίνει ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσώπων που κρατούνται κατά τη διάρκεια της πανδημίας θα πρέπει να τηρούνται πλήρως και προτρέπει τις αρμόδιες Αρχές να καταφεύγουν σε εναλλακτικές λύσεις σχετικά με τη στέρηση της ελευθερίας, στην αξιολόγηση της αναγκαιότητας συνέχισης της ακούσιας νοσηλείας. Επίσης τονίζει ότι ο περιορισμός των επισκέψεων θα πρέπει να αντισταθμίζεται από την αυξημένη πρόσβαση των ατόμων σε εναλλακτικά μέσα επικοινωνίας, όπως το τηλέφωνο και οι βιντεοκλήσεις.

https://www.efsyn.gr/ellada/ygeia/238411_oi-psyhika-astheneis-sto-apospasma-logo-koronoioy