KAINOTOPIO

KAINOTOPIO
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

Η μεταρρύθμιση χαρίζει στους πλούσιους 4,6 (και όχι 1,5) τρισεκατομμύρια


Συντάκτης: 
Τζακ Ράσμους*
Η περικοπή των φόρων για τις πολυεθνικές, τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλούσιους αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για τον Ντόναλντ Τραμπ.
Αυτή η τακτική ξεκίνησε ήδη επί διακυβέρνησης Ρόναλντ Ρίγκαν, συνεχίζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες της αυξανόμενης εισοδηματικής ανισότητας, σήμα κατατεθέν των νεοφιλελεύθερων πολιτικών από τη δεκαετία του 1980.
Το 2011 ο Ομπάμα προχώρησε σε περικοπές φόρων ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων στην εκπαίδευση, στην υγεία, στις Μεταφορές κ.λπ., ενώ ακόμα 500 δισεκατομμύρια περικόπηκαν το 2013, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι μειώσεις φόρων στις επιχειρήσεις και στους πλούσιους.
Αυτός είναι ο βασικός τρόπος με τον οποίο γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, αφού οι δεύτεροι καλούνται να πληρώσουν τα χρήματα των φόρων που περικόπτονται από τους πρώτους. Και αυτό σε συνδυασμό με το δωρεάν χρήμα για τους τραπεζίτες και τους επενδυτές, το οποίο παρέχεται από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, τη βιομηχανική πολιτική απορρύθμισης των πάντων και καταστροφής των συνδικάτων, αλλά και την εμπορική πολιτική, η οποία επιτρέπει την εξωχώρια παραγωγή και δημιουργία θέσεων εργασίας και στη συνέχεια την ελεύθερη επανεισαγωγή αμερικανικών αγαθών που παρήχθησαν στο εξωτερικό.
Αυτές οι πολιτικές με τη σειρά τους οδήγησαν στην άνοδο ακόμα πιο ριζοσπαστικών δεξιών πολιτικών και λύσεων, δηλαδή στις πολιτικές συνέπειες των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών.

Το φορολογικό σχέδιο των Τραμπ- Πολ Ράιαν και Goldman Sachs

Τον περασμένο μήνα ο Τραμπ παρουσίασε τις αρχικές του προτάσεις για την περικοπή φόρων στους πλούσιους. Αυτές διαμορφώθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες από τους βασικούς οικονομικούς του συνεργάτες: τον Στιβ Μνούχιν, υπουργό Οικονομικών, και τον Γκάρι Κον, διευθυντή του Οικονομικού Συμβουλίου του Τραμπ. Και οι δύο είναι πρώην ανώτατα στελέχη της Goldman Sachs.
Στο σχέδιο αναφέρονται ελάχιστα για το πώς ακριβώς θα γίνει αυτή η δωρεά. Ωστόσο, το σχέδιο αναθεωρήθηκε και διευκρινίστηκε περισσότερο την περασμένη εβδομάδα από την ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικανούς Βουλή των Αντιπροσώπων.
Οι προτάσεις με τις περικοπές φόρων παρουσιάστηκαν από τον πρόεδρο της Βουλής, Πολ Ράιαν, ο οποίος επί χρόνια ηγείτο της προσπάθειας να χρησιμοποιηθεί το φορολογικό σύστημα για τη μεταφορά πλούτου στους πλούσιους και τις επιχειρήσεις τους. Τώρα, λοιπόν, γίνεται ξεκάθαρο ποιος θα πληρώσει αυτές τις φοροαπαλλαγές: η μεσαία τάξη και κυρίως τα νοικοκυριά της εργατικής τάξης που έχουν ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 50.000 δολαρίων.
Ο Τραμπ ισχυρίζεται ψευδώς ότι αυτές οι απαλλαγές θα κοστίσουν στο έλλειμμα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού περί το 1,5 τρισ., όμως [στην πραγματικότητα] το κόστος θα είναι 4,6 τρισ.
Γιατί; Σύμφωνα με τον κανονισμό του Κογκρέσου, η εκδοχή του Ράιαν για 1,5 τρισ. απαιτεί μόνο το 50% συν μία ψήφο για να περάσει. Εάν όμως είναι μεγαλύτερο το ποσό, τότε απαιτείται το 60%.

2,5 τρισεκατομμύρια περικοπή φόρου για τις επιχειρήσεις

Σύμφωνα με το σχέδιο, η περικοπή τόσο του ονομαστικού φορολογικού συντελεστή από το 35% στο 20% όσο και του Εναλλακτικού Ελάχιστου Φόρου (ΑΜΤ) για τις επιχειρήσεις θα μειώσει τα φορολογικά έσοδα και θα αυξήσει τα ελλείμματα κατά 1,5 τρισ., σύμφωνα με την Ενιαία Επιτροπή του Κογκρέσου για τη Φορολογία.
Υπάρχουν, όμως, μειώσεις και για τις μη εταιρικές επιχειρήσεις (non corporate businesses) από το 39,6% στο 25%, κάτι που θα έχει ένα επιπλέον κόστος 448 δισ.
Οσο για τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, οι ιδιοκτήτες των οποίων κερδίζουν λιγότερα από 260.000 δολάρια ετησίως; Αυτές δεν θα έχουν καμία μείωση της φορολογίας.
Αντίθετα, υπάρχει η μητέρα όλων των περικοπών, η οποία αφορά τις μεγάλες αμερικανικές πολυεθνικές επιχειρήσεις, όπως η Apple, η Google, οι μεγάλες φαρμακευτικές, οι πετρελαϊκές και οι μεγάλες τράπεζες.
Ο Τραμπ ισχυρίζεται ψευδώς ότι πληρώνουν τον υψηλότερο εταιρικό φόρο στον κόσμο και δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικές.
Οι έρευνες δείχνουν ότι αυτές οι πολυεθνικές πληρώνουν φόρο μόνο 12,5%, συν ένα ποσοστό 2%-4% που πληρώνουν στις χώρες όπου έχουν τις offshore εταιρείες τους και, τέλος, άλλο ένα 2% που πληρώνουν στις ΗΠΑ με τη φορολογία εισοδήματος. Αρα συνολικά περίπου 17% και όχι 35% που λέει ο Τραμπ. Αυτές οι πολυεθνικές έχουν σήμερα κρυμμένα στις θυγατρικές offshore τουλάχιστον 2,4 τρισ.
Το σχέδιο Τραμπ γι’ αυτά τα 2,4 τρισ. φοροαποφυγής περικόπτει τον φορολογικό συντελεστή για τα μετρητά που φυλάσσονται σε υπεράκτιες εταιρείες από το 35% στο 12%, το οποίο στην πραγματικότητα είναι 5%, αφού το 12% εφαρμόζεται μόνο στα μετρητά και όχι στις υπόλοιπες μορφές «εταιρικών ρευστών διαθεσίμων» που φορολογούνται μόνο με 5%. [...] Αυτές οι μειώσεις ωφελούν τις πολυεθνικές κατά τουλάχιστον 500 δισ.
Επιπρόσθετα, η πρόβλεψη του σχεδίου για «υποτίμηση» είναι μια άλλη ονομασία για περικοπές στη φορολόγηση των επενδύσεων, ύψους 41 δισ. Μπορούν να εκπίπτουν για τις επιχειρήσεις τα κόστη από την αγορά κάθε είδους εξοπλισμού για μια πενταετία, κάτι που θα κοστίσει περί τα 50 δισ.

Προσωπικό όφελος για τον Τραμπ

Οι επιχειρήσεις Real Estate –κλάδος από τον οποίο έφτιαξε την περιουσία του ο Τραμπ– επίσης επωφελούνται.
Οι επιχειρήσεις επιτρέπεται να συνεχίσουν να αναβάλλουν την καταβολή φόρου όταν κάνουν αγοραπωλησίες, ενώ παραμένουν όλα τα προϋπάρχοντα παραθυράκια της νομοθεσίας, όπως οι επιστροφές φόρου, από τις οποίες έχει επωφεληθεί στο παρελθόν ο Αμερικανός πρόεδρος.
Συνολικά το κόστος των περικοπών φόρων για τις επιχειρήσεις φτάνει τα 2,6% τρισεκατομμύρια, στα οποία δεν περιλαμβάνονται οι μειώσεις φόρων στο ατομικό εισόδημα για τα πλούσια νοικοκυριά και τους επενδυτές. Αυτές, σύμφωνα με τις προβλέψεις, αναμένεται να φτάσουν τουλάχιστον τα 2 τρισεκατομμύρια, ανεβάζοντας το συνολικό κόστος στα 4,6 τρισεκατομμύρια, αντί του 1,5 που λέει ο Τραμπ.
Τρεις είναι οι τρόποι με τους οποίους ευνοούνται ατομικά οι σούπερ πλούσιοι και οι επενδυτές του 1%:
α) Μείωση των ατομικών φορολογικών κλιμακίων (από το 39,6% στο 33%, από το 33% στο 25%). Συνολικά θα επωφεληθούν κατά 1,1 τρισ. δολάρια. Ομως, η μεσαία τάξη που βρίσκεται ήδη στο 25% δεν έχει καμία μείωση.
β) Μείωση και στη συνέχεια κατάργηση του Εναλλακτικού Ελάχιστου Φόρου (ΑΜΤ). Αυτή η μείωση θα ωφελήσει τους πλούσιους κατά 696 δισ.
γ) Απαλλαγή και στη συνέχεια κατάργηση του Φόρου Κληρονομιάς. Σε πρώτη φάση η εξαίρεση από τη φορολόγηση διπλασιάζει την αξία των ακινήτων από τα 5,5 εκατ. στα 11 εκατ. ανά άτομο και θα καταργηθεί εντελώς μετά το 2024. Αυτό συνεπάγεται περικοπή ύψους 172 δισεκατομμυρίων για το πλουσιότερο 1%.

Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;

·          Κάθε τετραμελής οικογένεια θα επιβαρυνθεί με επιπλέον φορολογία τουλάχιστον 5.200 δολαρίων, λόγω μειώσεων στις εκπτώσεις φόρου και στις εξαιρέσεις.
·          Τα εισοδήματα μεταξύ 50.000 και 75.000 δολαρίων, δηλαδή ο πυρήνας της μεσαίας και εργατικής τάξης θα πληρώσουν συνολικά 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια σε επιπλέον φόρους διαφόρων ειδών.
·          Καταργούνται οι εκπτώσεις για την εγκατάσταση εναλλακτικών πηγών ενέργειας, κάτι που θα κοστίσει στα νοικοκυριά 12,3 δισ.
·          Φορολογούνται τα ποσά των εργαζομένων που βρίσκονται σε ευέλικτους λογαριασμούς ασφάλισης και υγείας, με κόστος 540 δισ. ετησίως.
·          Καταργούνται πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα πίστωσης για φοιτητές και κολέγια, με κόστος 17 δισ. Καταργούνται οι εκπτώσεις στα επιτόκια των φοιτητικών δανείων, με κόστος 13 δισ. [...]
Σημείωση: Ο κατάλογος είναι μακρύς και δεν χωρά στο πλαίσιο της παρουσίασης του άρθρου, το οποίο δημοσιεύθηκε αρχικά στο ηλεκτρονικό προοδευτικό περιοδικό «Counterpunch», στις 13 Νοεμβρίου. 
*Διδάσκει Πολιτική Οικονομία στο St. Marys College της Καλιφόρνιας και είναι οικονομικός σύμβουλος του Πράσινου Κόμματος των ΗΠΑ. Εχει την εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή «Εναλλακτικές προσεγγίσεις» και αρθρογραφεί τακτικά στα ριζοσπαστικά περιοδικά «Counterpunch», «Z Magazine», αλλά και για το λατινοαμερικανικό κανάλι teleSUR TV. Στα αγγλικά κυκλοφορεί το βιβλίο του «Looting Greece» (Λεηλατώντας την Ελλάδα), 2016 Clarity Press.
Μετάφραση - επιμέλεια: Τάσος Τσακίρογλου



Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Δέκα λόγοι για να πεις «όχι» στην TiSA


Μετά τις TTIP, CETA και TPP, έρχεται η TiSA, άλλη μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που προετοιμάζεται πίσω από κλειστές πόρτες. Η Συμφωνία για το  Εμπόριο Υπηρεσιών (TiSATrade in Services Agreement) αφορά τις υπηρεσίες και όχι τα αγαθά, όπως οι περισσότερες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου.
Όμως ο όρος «υπηρεσίες» είναι ασαφής και θα μπορούσε ενδεχομένως να ισχύσει και για το εμπόριο συγκεκριμένων αγαθών. Πρόκειται ουσιαστικά για το τέταρτο μέρος (μετά τις TTIP, CETA και TPP) των συμφωνιών για την απελευθέρωση του εμπορίου σε όλους τους τομείς, προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, που έχουν προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις, τόσο μέρος των ευρωπαίων πολιτών όσο και από ορισμένες πολιτικές ηγεσίες. Σημειώνεται πως η TTIP αφορά το ελεύθερο εμπόριο αγαθών μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, ενώ η CETA μεταξύ ΕΕ και Καναδά. H TPP είναι η αντίστοιχη συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και των χωρών του Ειρηνικού Ωκεανού, μεταξύ αυτών η Αυστραλία, η Ιαπωνία, το Περού και η Μαλαισία.
Η Greenpeace έδωσε στη δημοσιότητα νέα μυστικά κείμενα τις υπό διαπραγμάτευση συμφωνίας TiSA (Trade in Services Agreement – Συμφωνία για το Εμπόριο Υπηρεσιών), υπογραμμίζοντας πως «η δημοσίευση[1] των κειμένων φέρνει στο φως άλλη μία συμφωνία που αντίκειται στη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των πολιτών».
«Εφόσον υπογραφεί, η TiSA θα οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση αγαθών και υπηρεσιών που μέχρι τώρα θεωρούνται δημόσια, όπως το νερό, η υγεία και η εκπαίδευση», αναφέρει ενώ παράλληλα «η ανάλυση[2] της Greenpeace για τον τομέα της ενέργειας καταδεικνύει ότι αυτή η συμφωνία καθιστά αδύνατη την επίτευξη της Συμφωνίας του Παρισιού για συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου»,
Οι διαπραγματεύσεις για την TiSA, στις οποίες συμμετέχουν 50 χώρες[3], διεξάγονται με ακόμα μεγαλύτερη μυστικότητα από τις αντίστοιχες για την TTIP, συνήθως σε πρεσβείες στην πόλη της Γενεύης. Ενώ η συμφωνία είναι ελάχιστα γνωστή στην κοινωνία, οι διαπραγματεύσεις είναι πιθανό να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του χρόνου. Όμως κάποια από τα κείμενα της διαπραγμάτευσης δεν θα δημοσιευτούν παρά μόνο αφού περάσουν 5 χρόνια από την υπογραφή της συμφωνίας.
Η TiSA μεταξύ άλλων καλύπτει τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, το ηλεκτρονικό εμπόριο, τις υπηρεσίες του τομέα επικοινωνίας και τεχνολογίας πληροφοριών, τις υπηρεσίες διεθνών θαλάσσιων μεταφορών, τις υπηρεσίες που συνδέονται με υπολογιστές και τις υπηρεσίες δημόσιων προμηθειών.
«H Google και το Facebook δεν θα έπρεπε να καθορίζουν τα δικαιώματα ιδιωτικότητας. Οι τράπεζες δεν θα έπρεπε να ρυθμίζουν τους τραπεζικούς κανόνες. Το να έχεις τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων να ελέγχει τnν περιβαλλοντική νομοθεσία είναι τόσο αδιανόητο όσο το να αφήνεις την καπνοβιομηχανία να ελέγχει τη νομοθεσία για τη δημόσια υγεία. Οι αποφάσεις αυτές δεν ανήκουν στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, όπως σχεδιάζει η TiSA, αλλά αποκλειστικά και μόνο στους πολίτες και στις κυβερνήσεις που εκλέγουν δημοκρατικά», τόνισε η Ναταλία Τσιγαρίδου, υπεύθυνη της εκστρατείας ενάντια στις TTIPCETA - TISA στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Η δημοσίευση κειμένων της TiSA έρχεται σε μία κρίσιμη στιγμή για την TTIP, καθώς υψηλά ιστάμενοι πολιτικοί σε Γαλλία και Γερμανία ασκούν κριτική στη συμφωνία. Η TTIP και η CETA θα συζητηθούν από τους Υπουργούς Εμπορίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μπρατισλάβα στις 23 Σεπτεμβρίου. Η Greenpeace απευθύνει ύστατη έκκληση στον Έλληνα πρωθυπουργό, κ. Τσίπρα, να δηλώσει έμπρακτα και δημόσια την αντίθεση της χώρας τόσο στην TiSA, όσο και στην TTIP και τη CETA.
[1] Τα κείμενα που διέρρευσαν βρίσκονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.tisa-leaks.org

[2]
 Διάβασε περισσότερα για την TiSA εδώ και εδώ.[3] Ανάμεσά τους η Ε.Ε. και όλα τα κράτη μέλη, οι Η.Π.Α., ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Ελβετία, η Ιαπωνία, το Ισραήλ, το Μεξικό, ο Παναμάς, η Τουρκία, το Πακιστάν κ.α.
Δέκα λόγοι για να πεις «όχι»
Η Ναταλία Τσιγαρίδου, μέλος της Greenpeace στο τμήμα εκστρατειών στην Ελλάδα εξηγεί τους λόγους για τους οποίους πρέπει να εναντιωθούμε στην TiSA, υπογραμμίζοντας πως «όπως και οι υπόλοιπες συμφωνίες (TTIP, CETA και TPP) και αυτή η συμφωνία έρχεται να αλλάξει τις ζωές μας για πάντα, προς το χειρότερο».
                  Είναι μυστική και αδιαφανής. Η TiSA διεξάγεται σε συνθήκες μεγαλύτερης μυστικότητας ακόμα και από την TTIP. Οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιούνται σε πρεσβείες στη Γενεύη και η ίδια η συμφωνία είναι άγνωστη, όχι μόνο στους πολίτες, αλλά και στα περισσότερα μέλη των κυβερνήσεων. Μέρος του κειμένου της συμφωνίας δεν θα δημοσιευτεί παρά μόνο αφού περάσουν 5 χρόνια από την υπογραφή της!
                    Περιορίζει τη δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία. Η TiSA συρρικνώνει σημαντικά τη δημοκρατία μας, καθώς περιορίζει το δικαίωμα εκλεγμένων κυβερνήσεων να νομοθετούν για να προστατεύουν τους πολίτες τους από τυχόν επικίνδυνες ή επιζήμιες δραστηριότητες των εταιρειών. Κάθε νέος νόμος ή ρύθμιση που θα προωθείται από ένα κράτος θα περνά από “έλεγχο αναγκαιότητας”, όπου επιτροπή της TiSA θα κρίνει κατά πόσο η προτεινόμενη δράση είναι πραγματικά απαραίτητη και όχι “συγκεκαλυμμένος περιορισμός στο εμπόριο υπηρεσιών".
            Απορρυθμίζει σχεδόν τα πάντα. Κάθε υφιστάμενη ρύθμιση στο εμπόριο θεωρείται από την TiSA φραγμός που πρέπει να αρθεί. Οι ρυθμίσεις αυτές βέβαια συνήθως αφορούν σημαντικές νομοθετικές προβλέψεις για την προστασία των πολιτών, όπως η νομοθεσία για το περιβάλλον, την υγεία, την ιδιωτικότητα, τα εργασιακά δικαιώματα κα. Για τις εταιρείες όμως αυτή η νομοθεσία θεωρείται περιορισμός των κερδών, γι’ αυτό η TiSA θα τις βγάζει από τη μέση.
4                Μετά την ιδιωτικοποίηση δεν υπάρχει επιστροφή. Δημόσια αγαθά όπως το νερό, η υγεία και η εκπαίδευση θα γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών. Ρήτρες όπως η “μη αναστρεψιμότητα” και η “διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης” καθιστούν πρακτικά αδύνατο να αναιρεθεί η απελευθέρωση αυτών των αγαθών στο μέλλον.
5           Εμποδίζει την προστασία του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές. Η TiSA καθιστά αδύνατη την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού για τη συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου, καθώς θέτει ανυπέρβλητα εμπόδια στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και δίνει παράταση ζωής στα ορυκτά καύσιμα, από τα οποία πρέπει να απαλλαγεί ο πλανήτης.
6     Δίνει ακόμα μεγαλύτερη εξουσία στις πολυεθνικές. Οι πολυεθνικές εταιρείες θα μπορούν να παρεμβαίνουν στη νομοθεσία ενός κράτους, εφόσον θεωρούν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους. Παράλληλα θα έχουν προνομιακή πρόσβαση στην αγορά υπηρεσιών στις χώρες που έχουν υπογράψει τη συμφωνία, εις βάρος των τοπικών εταιρειών.
7        Απειλεί την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων μας στο ίντερνετ. Η TiSA θα παραχωρήσει το δικαίωμα σε εταιρείες, όπως η Google και η Microsoft, να μεταφέρουν τα προσωπικά δεδομένα σε χώρες με χαλαρή νομοθεσία προστασίας τους, με αποτέλεσμα αυτά να μπορούν να καταλήξουν σε χέρια τρίτων και να παραβιαστεί το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα στο διαδίκτυο.
8     Από το σύστημα υγείας, στην αγορά υγείας. Με την TiSA, ο δημόσιος χαρακτήρας της υγείας θα εγκαταλειφθεί ώστε να δημιουργηθούν από πολυεθνικές επιχειρήσεις οι “αγορές υγείας”. Σε αυτές, μεγάλες εταιρείες υπηρεσιών υγείας θα αποφασίζουν το κόστος της περίθαλψης και επομένως το δικαίωμα στην υγεία για δισεκατομμύρια πολίτες. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν το δικαίωμα να νομοθετήσουν υπέρ της προστασίας της υγείας των πολιτών, αναγκασμένες να επιτρέπουν τις δραστηριότητες των πολυεθνικών, ακόμα και αν αυτές στρέφονται ενάντια στη δημόσια υγεία.
9     Το νερό ως εμπόρευμα. Τα τελευταία χρόνια, το κίνημα για την επαναφορά του νερού ως δημόσιο αγαθό (και όχι ως αντικείμενο εκμετάλλευσης ιδιωτικών εταιρειών) έχει επεκταθεί σε 37 χώρες, διευκολύνοντας τη δίκαιη πρόσβαση σε καθαρό νερό για 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Εάν όμως συμφωνίες όπως η TiSA υπογραφούν, κάτι τέτοιο θα είναι αδύνατο, αφού η TiSA δεν θα επιτρέπει να αναιρεθεί η απελευθέρωση αγαθών και υπηρεσιών. Για να προστατευτεί το νερό ως δημόσιο αγαθό, θα πρέπει τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας να το δηλώσουν ρητά σε έναν “αρνητικό κατάλογο”, δηλαδή σε μία λίστα με αγαθά που δεν θα επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν.

         Θεσμοθετεί την ασυδοσία του χρηματοπιστωτικού τομέα. Η TiSA δίνει το δικαίωμα και στις εταιρείες χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, πολλές από τις οποίες εμπλέκονται σε σκάνδαλα και φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για τις οικονομικές κρίσεις των τελευταίων ετών, να παρεμβαίνουν στην επιβολή ρυθμίσεων που στόχο έχουν να αποτρέψουν την αισχροκέρδεια και να περιορίσουν τα επισφαλή χρηματοοικονομικά προϊόντα. Η TiSA επιβάλλει στις κυβερνήσεις να ενημερώνουν εγκαίρως τις μεγάλες χρηματοπιστωτικές εταιρείες για την πρόθεσή τους να εφαρμόσουν ρυθμίσεις στις υπηρεσίες τους, δίνοντας στην πραγματικότητα την ευκαιρία στις εταιρείες αυτές για να τις ακυρώσουν.




LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...