Η ιστορία ως επανάληψη (;)

Μανώλης Χαιρετάκης *

Οι πρώτοι συνέταιροι της Βενετίας στη δημιουργία της αυτοκρατορίας τους προέρχονταν από τους Νορμανούς ευγενείς της Ευρώπης, και ιδιαίτερα από τη Γαλλία και τους Angevin (Πλανταγενέτες) στην Αγγλία. Οι Νορμανοί αποτέλεσαν τη βορά των κανονιών κατά τους κατακτητικούς πολέμους της Βενετίας που είναι γνωστοί με το όνομα Σταυροφορίες. Ακόμη, η Βενετία ήλεγχε το κόμμα των Μαύρων Γουέλφων στις βόρειες ιταλικές πόλεις, μαζί με τον πάπα στη Ρώμη. Η Λίγκα των Λομβαρδών γεννήθηκε ταυτόχρονα με τις στρατιωτικές επιδρομές των Γουέλφων εναντίον του Φρειδερίκου Μπαρμπαρόσα το 1176 και περιλάμβανε όλες τις σημαντικές πόλεις του ιταλικού Βορρά εκτός από το Μιλάνο.

Με τη σειρά τους, αυτές οι πόλεις της Λομβαρδικής Λίγκας αποτέλεσαν τα κέντρα για την ανάδειξη του τοκογλυφικού λομβαρδικού τραπεζικού συστήματος. Αυτή η συμμαχία των βόρειων ευγενών Angevin, της Λομβαρδικής Λίγκας που ελεγχόταν από τους Γουέλφους, με κεντρικό έλεγχο από τους Βενετούς, κυριάρχησε στην Ευρώπη και μέσα από τη δύναμη των τραπεζών της Λομβαρδικής Λίγκας επέβαλε ένα οικονομικό σύστημα που βασιζόταν στην υπερβολική τοκογλυφία και στην οικονομική λεηλασία.

Σε όλη τη διάρκεια του 13ου αιώνα οι τράπεζες των Λομβαρδών συνδέονταν στενότατα με τις σημαντικές φλωρεντινές τράπεζες των Μπάρντι, Περούτζι και Ατσιαουόλι. Ο πραγματικός «νονός» του λομβαρδικού τραπεζικού συστήματος ήταν το εμπόριο χρυσού και αργύρου της Βενετίας. Και δεν ήταν μόνο αυτές οι τράπεζες της Φλωρεντίας, αλλά όλο και περισσότερες βασιλικές αυλές στην Ευρώπη, από τη Νάπολη, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Καστίλη μέχρι και την παπική αυλή στην Αβινιόν, που εξαρτιόνταν από το συγκεκριμένο εμπόριο της Βενετίας.

Για περισσότερα από 100 χρόνια, το τέρας που κατασκευάστηκε από τους Βενετούς κατέστρεφε και λεηλατούσε την ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Νάπολη και η Αγγλία οδηγούνταν σε χρεοκοπία και η παραγωγή μάλλινων και άλλων προϊόντων κατέρρευσε• η παραγωγή τροφίμων μειώθηκε σημαντικά, και προς το 1290, η Ευρώπη άρχιζε να παρουσιάζει οξύτατο πληθυσμιακό πρόβλημα. Ολόκληρα δίκτυα πόλεων και κρατών τυλίχτηκαν στα δίχτυα του χρέους και της τοκογλυφίας των Λομβαρδών και των Βενετών. Και καθώς απουσίαζαν τα εθνικά πιστωτικά ιδρύματα, οι Λομβαρδοί τραπεζίτες έγιναν στην κυριολεξία πιστωτές και οικονομικοί δικτάτορες όλης της Ευρώπης.

Σε μεγάλη ομοιότητα με τους σημερινούς οικονομικούς γύπες, οι Λομβαρδοί τραπεζίτες όχι μόνο οδηγούσαν τα θύματά τους σε αξεπέραστα επίπεδα χρέους, αλλά χρησιμοποίησαν αυτό το κατασκευασμένο χρέος για να αρπάζουν και να εξασφαλίζουν πραγματικά περιουσιακά στοιχεία. Για παράδειγμα, η Τράπεζα Περούτζι κατείχε, κατά το 1325, όλα τα έσοδα του Βασιλείου της Νάπολης, που αποτελούσε την πλέον παραγωγική ζώνη σιτηρών σε όλη την περιοχή της Μεσογείου. Στην Καστίλη και στην Αγγλία, το σύνολο της παραγωγής μαλλιού είχε υποθηκευτεί ως εγγύηση για τα δάνεια από τους Λομβαρδούς. Παρόμοια ήταν η κατάσταση στη Γαλλία, την Ουγγαρία και αλλού. Η Ευρώπη είχε μετασχηματιστεί σε μια φάρμα συλλογής φόρων, καθώς οι τοπικοί άρχοντας λεηλατούσαν τις οικονομίες τους και τους υπηκόους τους, για να στέλνουν χρήματα πέρα από τις Αλπεις.

Κατά το 1300 ολόκληρες περιοχές της Ευρώπης βρίσκονταν σε τεράστια οικονομική καθίζηση, σε ελλείψεις τροφίμων και σε δραματικές μειώσεις πληθυσμών. Η πείνα σε όλη την Ευρώπη αποτελούσε καθεστώς κατά το 1314-1317 και ξανά κατά το 1328-1329. Οι οικονομικές φούσκες άρχισαν να σκάνε από το 1329 και μετά, με ένα πρώτο κύμα χρεοκοπίας τραπεζών των Λομβαρδών. Η ολική καταστροφή επήλθε το 1342-1345, με την κατάρρευση των τραπεζών των Μπάρντι, Περούτζι, Μπουονακόρσι και Ατσιαουόλι. Η βουβωνική πανούκλα απλώθηκε στην Ευρώπη από το 1347 ώς το 1351, στέλνοντας στα νεκροταφεία τουλάχιστον το 30%, και σε μερικές περιπτώσεις το 50% του πληθυσμού. Από το 1351 ώς και τον πρώιμο 15ο αιώνα ο πληθυσμός συνέχισε να μειώνεται, εφόσον οι αρρώστιες, η πείνα και η διάλυση της οικονομίας συνέχιζαν το έργο τους. Η φρίκη που εξαπλώθηκε στην Ευρώπη από το 1320 μέχρι το 1420 κατέστρεψε τον κοινωνικό της ιστό, αλλά και τα πολιτικά και φιλοσοφικά αξιώματα του τότε μεσαιωνικού κόσμου.

Ενα από τα αποτελέσματα ήταν η σημαντική εξασθένηση της Βενετίας, και το γεγονός αυτό βοήθησε τους τότε πολιτικούς αρχηγούς στην Ευρώπη να απαλλαγούν από τα οικονομικά δεσμά των Λομβαρδών, αρχίζοντας να οικοδομούν ξανά τα κράτη τους. Κατά τις αρχές του 1400 μ.Χ., οι Λομβαρδοί τραπεζίτες που απέμειναν απελαύνονταν από διάφορες χώρες και περιοχές• από την Αραγονία το 1401, από την Αγγλία το 1403, από τη Φλάνδρα το 1409 και από τη Γαλλία το 1410. Η βενετσιάνικη χρηματο-οικονομική αυτοκρατορία κατέρρεε, καθώς τα κράτη άρχισαν να αποκτούν κυριαρχική εξουσία στην επικράτειά τους.

Η όποια ομοιότητα με το σήμερα (2020) δεν αποτελεί παρά προϊόν εντελώς τυχαίων, απλών συμπτώσεων.

*Ομότιμος καθηγητής Τμήματος ΕΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών

https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/253262_i-istoria-os-epanalipsi

Το "νέο" 2008 που απέτρεψαν πριν δύο μήνες Fed και ΕΚΤ

Του Γ. Αγγέλη

Το "επεισόδιο” καλύφθηκε με απόλυτη σιωπή. Τον Σεπτέμβρη η ξαφνική συνδυασμένη παρέμβαση, της Fed και της ΕΚΤ απέτρεψε –προς το παρόν τουλάχιστον– ένα νέο "κραχ” τύπου 2008. Η επιβεβαίωση έρχεται από ανάλυση της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), αλλά η ανησυχία παραμένει.

Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) –η αποκαλούμενη και Κεντρική Τράπεζα των Κεντρικών Τραπεζών– με αναλυτικό της σημείωμα που δημοσιεύθηκε στις 8 Δεκέμβρη (September stress in dollar repo markets: passing or structural?) επιβεβαίωσε το γεγονός ότι στα μέσα του Σεπτέμβρη ο κίνδυνος για ένα "νέο” ισχυρότερο 2008 αποφεύχθηκε χάρη στην αμεσότητα της παρέμβασης της Fed στις 17 Σεπτέμβρη με την υποστήριξη των μέτρων που ανακοίνωσε η ΕΚΤ.

Για τη σημασία του "επεισοδίου” που πέρασε σιωπηρά – μέχρι στιγμής – από τον διεθνή τύπο, το Capital.gr έχει γράψει 2 – 3 φορές τον τελευταίο μήνα, επισημαίνοντας την κρισιμότητά του και τις συνέπειές του στην αλλαγή γραμμής μέσα στον Σεπτέμβριο από τις δύο κεντρικές τράπεζες.

Τότε καμία από τις δύο τράπεζες δεν είχε δώσει επαρκείς εξηγήσεις για το επείγον της συνδυασμένης παρέμβασής τους.

Το κείμενο ανάλυσης της BIS αποκαλύπτει τον μηχανισμό μέσα από τον οποίο στα μέσα του Σεπτέμβρη ένας συνδυασμός "συμπτώσεων” που αφορούσαν αφενός τη συρρίκνωση της διαθέσιμης ρευστότητας στο αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα, τις αλλεπάλληλες ανατροπές στις προσδοκίες που αφορούν στη δυνατότητα συμφωνίας ΗΠΑ – Κίνας και τις συνέπειες τους στις χρηματιστηριακές αγορές και αφετέρου στις ακραίες "μοχλεύσεις” επενδυτικών Hedge Funds, οδήγησαν στο "πάγωμα” της αγοράς "repo”  μέσω της οποίας διασφαλιζόταν η ρευστότητα στο σύστημα.

Το "πάγωμα” αυτό εκτόξευσε στα ύψη το overnight επιτόκιο για repos με αποτέλεσμα ισχυρά hedge Funds με άμεση διασύνδεση στο τραπεζικό σύστημα, να απειληθούν άμεσα με χρεοστάσιο.

Οι συνέπειες όπως επισημαίνεται στην ανάλυση της BIS θα συμπαρέσυραν το διεθνές τραπεζικό σύστημα καθώς οι αιτίες και οι συνέπειες του χρεοστασίου θα ήταν πολλαπλάσιες εκείνου που συνέβη τον Σεπτέμβρη του 2008 με την Lehman Brothers.

Ας μη ξεχνάμε ότι και εκείνο τον Σεπτέμβρη του 2008 η Lehman Brothers κήρυξε χρεοστάσιο μετά το "πάγωμα” της αγοράς repos μέσω της οποίας διασφαλιζόταν η επάρκεια της ημερήσιας ρευστότητας της.

Αυτό το "πάγωμα” τον Σεπτέμβρη υποχρέωσε σε μία "άρον – άρον” αναστροφή της πολιτικής της Fed στις 17 Σεπτέμβρη, όταν πλέον είχε φανεί ότι δεν ήταν δυνατό να βρεθεί εναλλακτική "λύση”, παρά το γεγονός ότι η Fed είχε ήδη δεχθεί έμμεσα "βοήθεια” από τον Ντράγκι (12/9) από την επιβολή στο Συμβούλιο της ΕΚΤ αναστροφής της νομισματικής της πολιτικής και επιστροφής στην ποσοτική χαλάρωση...

Εκτοτε η Fed έχει διοχετεύσει στις αγορές repo περισσότερα από 322 δισ. δολ. σε δύο μήνες για να κρατήσει ανοικτές τις "κάνουλες” βραχυπρόθεσμης αναχρηματοδότησης του συστήματος και κυρίως των επενδυτικών Hedge Funds, με διεθνή δραστηριότητα...

Σημειωτέον ότι στην αμερικανική αγορά repo εκκαθαρίζονται καθημερινά συμβόλαια επαναγοράς της τάξης του ενός τρισ. δολ.

Το ερώτημα βέβαια που παραμένει ανοικτό και – παραδόξως – επισημαίνεται και από την ανάλυση της BIS είναι αν η Fed κατάφερε να "ξεπαγώσει” τις αγορές ή αυτό θα επανέλθει στα τέλη Γενάρη που εξαντλείται η προβλεπόμενη διάρκεια της παρέμβασής της...

 https://www.capital.gr/diethni/3399155/to-neo-2008-pou-apetrepsan-prin-duo-mines-fed-kai-ekt

Σε συναγερμό Fed και ΕΚΤ για το ιαπωνικό "τσουνάμι" που απειλεί ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες

Του Γ. Αγγέλη

Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη η Κεντρική Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η γνωστή Fed, αποφάσισε ξαφνικά ότι πρέπει να τροφοδοτήσει το τραπεζικό σύστημα με επιπλέον ρευστότητα (δηλαδή να τυπώσει "χρήμα”) σε ποσότητες που ήδη έχουν ξεπεράσει τα 260 δισ. δολ. 

Η κίνηση αυτή ξάφνιασε, αλλά επειδή οδήγησε σε έναν νέο κύκλο ανόδου τιμών στο χρηματιστήριο όλοι άρχισαν να κοιτάζουν... αλλού. 

Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δρομολόγησε ένα νέο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης με απόφαση Μάριο Ντράγκι στις 12 Σεπτέμβρη, παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις που συνάντησε αυτή η απόφαση ενόψει και της αντικατάστασής του από την Λαγκάρντ. Τελικά το νέο QE δρομολογήθηκε και έσπευσε να ξοδέψει ό,τι διαθέσιμο είχε (για τον μήνα Νοέμβριο) για την αγορά εταιρικών ομολόγων μέσα στην πρώτη εβδομάδα λειτουργίας του. 

Fed και ΕΚΤ άρχισαν για πρώτη φορά σε τόσο συντονισμένο χρόνο, να "τυπώνουν χρήμα” και να το ρίχνουν στην διατραπεζική αγορά σε ΗΠΑ και Ευρώπη παρά τη διαπιστωμένη ύπαρξη πλεονάζουσας ρευστότητας. Και το έκαναν σαν να μην υπάρχει... αύριο. 

Τι είχε συμβεί; Καμία μέχρι στιγμής επαρκής εξήγηση δεν έχει δοθεί από τις κεντρικές τράπεζες πέρα από καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις ότι όλα είναι υπό έλεγχο... 

Είναι; Να σημειωθεί ότι τα σημάδια προειδοποίησης για το 2008 και την κατάρρευση της Lehman Brothers ήταν και τότε το "πάγωμα” της διατραπεζικής αγοράς. Δηλαδή της άρνησης των τραπεζών να δανείσουν η μία την άλλη, καθώς είχε καταρρεύσει η "εμπιστοσύνη” στο σύστημα και μαζί του κάθε "πίστη”. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις ο μόνος που απομένει είναι αυτός που μπορεί να "δημιουργήσει” χρήμα από το πουθενά ήτοι οι κεντρικές τράπεζες. 

Κάποια στοιχεία που έχουν διαρρεύσει δείχνουν ότι το "πρόβλημα” αυτή την φορά ίσως έρχεται από... την Ιαπωνία. 

Εκεί τα χαμηλά έως μηδενικά επιτόκια εδώ και δεκαετίες, έχουν υποχρεώσει κάποιες τράπεζες να αναζητήσουν "κέρδη” στο εξωτερικό και σε επενδύσεις χαρτοφυλακίου με ψηλότερες αποδόσεις αλλά και κίνδυνο. 

Η μεγαλύτερη συνεταιριστική τράπεζα (αγροτών και ψαράδων), η Νοριντσούκιν Μπανκ έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια στον μεγαλύτερο επενδυτή τιτλοποιημένου χρέους, κάτι σαν τους τίτλους (ομόλογα) που θα πουλάνε τα funds το 2020 με εγγύηση τα "κόκκινα δάνεια”, που αγοράζουν "μπίρ παρά” από τις ελληνικές τράπεζες... Η επιλογή των επενδύσεων αυτών έχει προκύψει από την αδυναμία της να βρει σημαντικές αποδόσεις σε άλλους τίτλους καθώς στο εσωτερικό της Ιαπωνίας οι αποδόσεις είναι εδώ και δεκαετίες μηδενικές έως και αρνητικές... 

H τράπεζα αυτή δανείζεται στο εξωτερικό δολάρια με γεν, μέσω ενός σύνθετου μηχανισμού, για να κάνει τις αγορές των τίτλων αυτών στο εξωτερικό. Και οι τράπεζες που την... εξυπηρετούν είναι κυρίως γαλλικές και κατά δεύτερο λόγο γερμανικές και αμερικάνικες. 

Όμως λόγω του τέλους του τριμήνου και του έτους οι τράπεζες ζήτησαν πίσω – ήταν προγραμματισμένο – τα "δολάρια”, η Νοριντσούκιν Μπανκ, δεν είχε να τα δώσει γιατί είχε πέσει έξω στους στόχους της λόγω της οικονομικής συγκυρίας και ο "σεισμός” εκατοντάδων δισ. δολ ήταν προ των θυρών. 

Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής "διαρροές” ο κίνδυνος μιας μεγαλύτερης κατάρρευσης εκείνης της Lehman Brothers του 2008, καθώς θα οδηγούσε σε ένα διεθνές τραπεζικό ντόμινο, προς το παρόν αποφεύχθηκε με την παρέμβαση των κεντρικών τραπεζών που προσπαθούν να κλείσουν τις τρύπες με περίπου μισό τρισ. δολ σε λιγότερο από ένα μήνα λειτουργίας των QE... 

Όμως ένα άλλο "όνομα” σε κρίση κάνει την εμφάνισή του τα τελευταία 24ωρα με λίγο διαφορετική ιστορία, η SoftBank. Γιαπωνέζικη κι αυτή και βασικός μέτοχος της Uber και της WeWork που πρόσφατα κατέρρευσαν στα χρηματιστήρια και οδήγησαν την Soft Bank σε μία αναγκαστική διάσωση των βασικών της επενδύσεων στις ΗΠΑ, γεγονός που οδήγησε σε κατάρρευση των επενδυτικό της βραχίωνα με την αποχώρηση των βασικών του επενδυτών (κρατικό Fund της Σ. Αραβίας). 

Κάποιοι αναλυτές έχουν προσθέσει και μία ακόμα – ίσως περισσότερο συστημική και έτσι σοβαρότερη αιτία – στο παζλ των εξηγήσεων που επιχειρείται να δοθούν στην απρόσμενα συντονισμένη παρέμβαση των δύο κεντρικών τραπεζών. Αφορά την "δυσκολία” να καλυφθεί έγκαιρα το σταθερά αυξανόμενο έλλειμμα στο αμερικάνικο ομοσπονδιακό έλλειμμα... 

Ό,τι όμως και να έχει συμβεί φαίνεται να είναι τόσο σοβαρό που να χρειάζεται την από κοινού κινητοποίηση δυνάμεων των δύο μεγαλύτερων κεντρικών τραπεζών. Και το ερώτημα είναι για πόσο αυτό θα μπορεί να λειτουργεί σαν ανάχωμα ενός νέου "ατυχήματος” τύπου 2008...         
 

https://www.capital.gr/diethni/3396290/se-sunagermo-fed-kai-ekt-gia-to-iaponiko-tsounami-pou-apeilei-europaikes-kai-amerikanikes-trapezes

Κάποιες προσπάθειες...

Το Εφετείο της Στοκχόλμης δικαίωσε τη σουηδική Εφορία, η οποία είχε εφεσιβάλει απόφαση του 2013 υποστηρίζοντας ότι οι εταίροι στα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια οφείλουν να εκλαμβάνονται ως υπάλληλοι συμβουλευτικών εταιρειών και να φορολογούνται ανάλογα για τα εισοδήματα που αποκομίζουν. Η σουηδική Εφορία δέχτηκε ότι επειδή οι αμοιβές των παραπάνω βασίζονται εν μέρει στις επιδόσεις τους θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως μισθοί. Η απόφαση του Εφετείου έχει αναδρομική ισχύ και επηρεάζει τα κέρδη που οι εν λόγω τραπεζίτες αποκόμισαν εδώ και περίπου μία δεκαετία. Η σουηδική Εφορία εκτιμά ότι τα επιπρόσθετα φορολογικά έσοδα που θα αποκομίσει από τα εν λόγω golden boys (λιγότεροι των 100) θα αγγίξουν τα 261 εκατ. δολάρια! Κατά αναλογία μπορεί κάποιος να φανταστεί πόσα έχουν κερδίσει.

Ξηλωθείτε, το τζάμπα πέθανε

Συντάκτης: 

Μπάμπης Μιχάλης

Κρύος ιδρώτας λούζει τον τελευταίο καιρό τους τραπεζίτες στη Σουηδία, καθώς βλέπουν ότι το τζάμπα πάρτι, οι άγριες μάσες και το συνηθισμένο χάιδεμα από το κράτος λαμβάνουν τέλος.

Η τελευταία κατραπακιά γι’ αυτούς ήλθε στις αρχές αυτού του μήνα, όταν Εφετείο της Στοκχόλμης αποφάσισε ότι τα κέρδη που αποκομίζουν από επενδύσεις οι διαχειριστές στις εταιρείες ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου (private equity) πρέπει να φορολογούνται ως μισθοί και όχι ως κεφαλαιουχικά κέρδη.

Το δικαστήριο δικαίωσε τη σουηδική Εφορία, η οποία είχε εφεσιβάλει απόφαση του 2013 υποστηρίζοντας ότι οι εταίροι στα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια οφείλουν να εκλαμβάνονται ως υπάλληλοι συμβουλευτικών εταιρειών και να φορολογούνται ανάλογα για τα εισοδήματα που αποκομίζουν.

Η σουηδική Εφορία ισχυρίστηκε ότι επειδή οι αμοιβές των παραπάνω βασίζονται εν μέρει στις επιδόσεις τους θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως μισθοί.

Η απόφαση του Εφετείου έχει αναδρομική ισχύ και επηρεάζει τα κέρδη που οι εν λόγω τραπεζίτες αποκόμισαν εδώ και περίπου μία δεκαετία.

Η απόφαση σόκαρε τους καλοπληρωμένους μάνατζερ, οι οποίοι μίλησαν για τη «μεγαλύτερη καθίζηση που χτύπησε ποτέ τον τομέα τους» και για «τεράστιες επιπτώσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα συνολικά».

Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι οι εν λόγω διαχειριστές επενδυτικών κεφαλαίων απολαμβάνουν διεθνώς εδώ και αιώνες προνομιακή μεταχείριση σε σχέση με τους κοινούς θνητούς της Εφορίας.

Η αμοιβή που εισπράττουν από μια επένδυση (ποσοστό επί των κερδών) εκλαμβάνεται συγκεκριμένα ως συμμετοχή επί της δημιουργίας υπεραξίας (carried interest) και φορολογείται με τον συντελεστή που εφαρμόζεται για την υπεραξία (ο οποίος είναι χαμηλότερος) και όχι με τον συντελεστή φορολογίας των κανονικών εισοδημάτων (που είναι υψηλότερος).

Η «πατέντα» αυτή κρατά από την περίοδο της… Αναγέννησης, όταν οι Βενετοί έμποροι πλήρωναν στους καπετάνιους εξτρά για τα κερδοφόρα ταξίδια τους στις Νέες Χώρες.

Βασίζεται στην ιδέα ότι ένας εταίρος σε μια μακροπρόθεσμη επένδυση, του οποίου η συνεισφορά δεν είναι χρηματική αλλά δεξιότητα διαχείρισης, θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως συνέταιρος.

Οι εφοριακοί και το κράτος της σκανδιναβικής χώρας είχαν πάντως διαφορετική άποψη. Γι’ αυτούς η παραπάνω θέαση αποτελεί απλά σύμβολο του πώς το φορολογικό σύστημα οξύνει τις εισοδηματικές ανισότητες.

Η σουηδική Εφορία εκτιμά ότι τα επιπρόσθετα φορολογικά έσοδα που θα αποκομίσει από τα εν λόγω golden boys (λιγότεροι των 100) θα αγγίξουν τα 261 εκατ. δολάρια! Φανταστείτε δηλαδή τα κέρδη τους.

Η δικαστική απόφαση ήλθε ενώ υφίσταται η απειλή του μεγαλύτερου ομίλου χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών της σκανδιναβικής χερσονήσου Nordea για μεταφορά της έδρας του από τη Στοκχόλμη στην Κοπεγχάγη ή στο Ελσίνκι.

Αιτία, η πρόταση της κυβέρνησης για αύξηση των τραπεζικών τελών χρηματοδότησης του Ταμείου Αποθεματικών, το οποίο έχει στόχο την προστασία των φορολογουμένων από μια μελλοντική χρηματοπιστωτική κρίση.

Τι λένε οι τραπεζίτες

Οι τραπεζίτες διαμαρτύρονται ότι αν το σχέδιο της κυβέρνησης τεθεί σε εφαρμογή, τότε το 2019 θα καταβάλουν στο Ταμείο 12πλάσια από αυτά που πλήρωσαν πέρυσι.

Από την πλευρά της η σουηδική κυβέρνηση λέει ότι οι τράπεζες κερδίζουν αρκετά και μπορούν να αντέξουν το επιπλέον κόστος.

Υπογραμμίζει ότι το συνολικό ενεργητικό των τραπεζών είναι σήμερα 4πλάσιο του μεγέθους της οικονομίας και ότι αυτές κερδίζουν αρκετά από τις εγγυήσεις που τους παρέχει το κράτος.

«Τα υψηλότερα κανονιστικά κόστη που οι τράπεζες καλύπτουν μερικά, αντανακλούν την κρατική προστασία που αυτές απολαμβάνουν. Οι εγγυήσεις που τους προσφέρει το κράτος σημαίνουν γι’ αυτές υψηλότερη πιστοληπτική διαβάθμιση και χαμηλότερα κόστη χρηματοδότησης», τονίζει η Στοκχόλμη και… ν’ αγιάσει το στόμα της!

Ας σημειωθεί ότι η απόδοση που προσέφεραν πέρυσι οι μεγαλύτερες τράπεζες της Σουηδίας στους μετόχους τους ήταν πάνω από 12%, διπλάσιο του αντίστοιχου μέσου όρου των 30 μεγαλύτερων τραπεζών της Ευρώπης.

https://www.efsyn.gr/arthro/xilotheite-tzampa-pethane

Vampires

Οι αμερικάνικες τράπεζες έχουν ανακαλύψει πρόσφατα έναν καινούργιο θησαυρό...που δεν είναι άλλος από τους ανέργους. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Το Ποντίκι» της 23ης Δεκεμβρίου 2009, « ...Το τραπεζικό κόλπο με στόχο τους ανέργους στήνεται ως εξής: Με την ανεργία στα ύψη στην Αμερική-ξεπερνά πλέον το 10%-, οι τράπεζες απευθύνονται στις αμερικάνικες πολιτείες (π.χ Καλιφόρνια) και προτείνουν μια σύμβαση που ορίζει να στέλνουν οι πολιτείες στις τράπεζες τα εβδομαδιαία επιδόματα ανεργίας και σε αντάλλαγμα θα χορηγούν στους άνεργους πιστωτικές κάρτες VISA ή Mastercard. Οι πολιτείες εξοικονομούν αρκετά χρήματα από το κόστος εκτύπωσης και αποστολής των επιδομάτων ανεργίας-για παράδειγμα η Βόρεια Καρολίνα εξοικονόμησε φέτος 10 εκατομμύρια δολάρια, αλλά οι τράπεζες με τον τρόπο αυτό κερδίζουν πολύ περισσότερα. Πως; Από τα επιτόκια των επιδομάτων που καταθέτουν οι πολιτείες στις τράπεζες για το χρονικό διάστημα μέχρι αυτά να περάσουν στους λογαριασμούς των ανέργων. Αλλά και από τις αναλήψεις που κάνουν οι άνεργοι μέσω των πιστωτικών καρτών, καθώς υποχρεώνονται να καταβάλλουν ένα ποσοστό 2-3% για κάθε συναλλαγή. Η Κεντρική Τράπεζα του Μιζούρι, για παράδειγμα, κέρδισε από την αρχή του χρόνου 6,3 εκατομμύρια δολάρια μόνο απο τις συναλλαγές των πιστωτικών καρτών των ανέργων. Ήδη τριάντα αμερικάνικες πολιτείες έχουν υπογράψει τέτοιες συμφωνίες με τους συνήθεις υπόπτους – τη Citi την Wells Fargo, την JP Morgan και την Chase Bank of America- και μερικές μικρότερες τράπεζες. Οι τράπεζες δίνουν τη δυνατότητα στους ανέργους να κάνουν δωρεάν ορισμένες αναλήψεις με τις κάρτες τους, αλλά για τις υπόλοιπες παίρνουν προμήθεια που φτάνει ως το 3%... Αν η τράπεζα που προσφέρει την πιστωτική κάρτα δεν έχει ΑΤΜ σε μια γειτονιά ή σε μια μικρή πόλη...οι άνεργοι κάτοχοι κάρτας πρέπει να χρησιμοποιήσουν ΑΤΜ άλλης τράπεζας και η προμήθεια που καταβάλλουν είναι διπλή. Αλλά και για να μάθουν πόσα χρήματα έχουν στο λογαριασμό τους, οι άνεργοι καταβάλλουν επίσης προμήθεια στις τράπεζες. Στη Νεβάδα καταβάλλουν μισό δολλάριο και στο Μίσιγκαν ένα! Αν, τέλος, κάνουν το λάθος και χάσουν τη κάρτα τους; Πληρώνουν στις τράπεζες από πέντε ως 8 δολάρια πρόστιμο».