Δικαίωμα του παιδιού

Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί

Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο

Μα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια

Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ

Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,

Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω

Ονόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.

Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.

[Στο παιδί μου…] ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ /Ο ΣΤΟΧΟΣ

Μια μέρα διάβαζα στο γιο μου με κυματιστή, τραγουδιστή φωνή ένα καλογραμμένο βιβλίο για πειρατές που τον ξετρελαίνουν, καθότι τρίχρονος. Η ιστορία πήγαινε κάπως έτσι: Ο γέρο- καπεταν Τρομάρας είχε σταματήσει να κουρσεύει καράβια όπως παλιά. Η λαχτάρα του για θησαυρούς, όμως παρέμενε άσβηστη. Χρειαζόταν όμως βοήθεια για να βρει το θησαυρό που είχε βάλει στο μάτι  και αποφάσισε να πάρει στο καράβι του μια παρέα από μικρούς πειρατές. Με τη βοήθεια τους βρίσκει το θησαυρό αλλά στο γυρισμό, με την πρώτη σοβαρή καταιγίδα που σαρώνει το καράβι, η πρώτη του σκέψη είναι να πετάξει τους μικρούς πειρατές στη θάλασσα για να ξελαφρώσει το καράβι. Με τα πολλά, πείθεται να πετάξει το χρυσάφι στη θάλασσα και να σώσει τα παιδιά, αφού οι λιλιπούτειοι πειρατές τον διαβεβαιώνουν, πως έχουν τον τρόπο να του ξαναβρούν το χρυσάφι από το βυθό της θάλασσας, όταν κοπάσει η καταιγίδα

Η ιστορία είναι ένα παραμύθι που θέλει να βασίζεται στην όγδοη αρχή της διακήρυξης των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως υιοθετήθηκε από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ το 1959, και η οποία αναφέρει, πως κάθε παιδί πρέπει να απολαμβάνει προστασία και περίθαλψη. Η διακήρυξη υπάρχει στο τέλος του βιβλίου. Ο μικρός, επειδή είδε ότι υπήρχαν  και άλλες σελίδες στο βιβλίο, ήθελε να του διαβάσω και το παράρτημα του βιβλίου με τη  διακήρυξη. Ίσως η τραγουδιστή φωνή μου και η καλογραμμένη ιστορία, του είχαν δημιουργήσει μια ευφορία μέχρι το τέλος του παραμυθιού και έτσι μόλις άκουσε τις πρώτες λέξεις από το προοίμιο: <<Επειδή οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών επιβεβαίωσαν στο χάρτη την πίστη τους στα θεμελιώδη δικαιώματα  του ανθρώπου και την αξιοπρέπεια και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας και αποφάσισαν να προωθήσουν την κοινωνική πρόοδο και καλύτερα επίπεδα ζωής σε συνθήκες μεγαλύτερης ελευθερίας…>> , ίσως επειδή οι βαρύγδουπες αφηρημένες λέξεις του είναι ακόμα άγνωστες και ακατανόητες, λύθηκε σε ένα παρατεταμένο λυτρωτικό γέλιο και από τότε μου λέει μετά το τέλος του παραμυθιού να διαβάσουμε και λίγο από τη διακήρυξη, που έχει πολύ γέλιο.

http://www.metaixmio.gr/products/1865--.aspx

Αρκετά γέλια

Με γεμάτα χέρια και συγκινημένος έφυγε από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ο Νίκος Δένδιας. Στις τελετές παράδοσης- παραλαβής είθισται ο απερχόμενος υπουργός να παίρνει κάποια δώρα από τους συνεργάτες του, αλλά εκείνα που δόθηκαν στον κ. Δένδια ξεπέρασαν τα συνηθισμένα.

Αίσθηση προκάλεσε το δώρο που έκανε στον απερχόμενο υπουργό η προϊσταμένη της υπηρεσίας ασύλου. Ήταν ένα δελτίο αιτούντος ασύλου, με τα στοιχεία αλλά και τη φωτογραφία του κ. Δένδια, προκαλώντας αρκετά γέλια στην αίθουσα όταν του το παρέδωσε.

Πριν μετακομίσει στο υπουργείο Ανάπτυξης, ο κ. Δένδιας στράφηκε στους ανώτατους αξιωματικούς της αστυνομίας και τους είπε «Γλιτώσατε από εμένα. Ο Βασίλης είναι καλό παιδί και δεν θα σας πρήζει όπως εγώ κάθε ημέρα».

Ο απερχόμενος υπουργός δεν έκρυψε τη συγκίνησή του, καθώς κάποια στιγμή δάκρυσε ενώ αναφερόμενος στην παρουσία του σε αυτό το πόστο. Ενώ όταν ο Βασίλης Κικίλιας πήρε το λόγο έβαλε στις προτεραιότητές του την πάταξη της εγκληματικότητας, της λαθρομετανάστευσης και της τρομοκρατίας, ενώ δεσμεύθηκε ότι δεν θα υπάρχουν γειτονιές γκέτο.

http://www.iefimerida.gr/       http://old-boy.blogspot.gr/2014/06/blog-post_11.html

Δεν χρειάζεται να ειρωνευτείς το παραπάνω κείμενο. Έτσι κι αλλιώς πιθανόν αποδίδει αρκετά πιστά το τι έγινε στην τελετή παράδοσης – παραλαβής του υπουργείου κυρίαρχης τάξης. Είναι και αυτές οι ρημάδες οι φωτογραφίες… Ήταν μια ωραία ατμόσφαιρα… στην τελετή παράδοσης – παραλαβής και νομίζω ότι οι περισσότεροι δεν αναγκάστηκαν να γελάσουν αλλά γέλασαν από την καρδιά τους με το ξεκαρδιστικό αστείο της προϊσταμένης της υπηρεσίας ασύλου. Πάντως ο Βασίλης, που γέλασε κι αυτός, είναι καλό παιδί.  Καληνύχτα μας και καλή μας Τύχη.

             

The Feelies - The Good Earth