Γυάρος ιστορική, αρχαιολογική, οικολογική

Συντάκτης: 

Γιώργος Σταματόπουλος

Ελπίζω να μην επικρατήσει η σαρωτική γνώμη των «αρμοδίων» να μετατρέψουν το κάποτε κολαστήριο της νήσου Γυάρου σε τόπο οικιστικό ή υποδέκτη αιολικών πάρκων και άλλων ανέμπνευστων και ανιστορικών προτάσεων, που κυοφορούνται αλλά και διαδίδονται από τους εκσυγχρονιστικούς νόες πολλών τυχάρπαστων και γυρολόγων του πολιτισμού και του πνεύματος.

Η Γυάρος (ή Γιούρα) είναι τόπος μνήμης εθνικής· εκεί άφησαν τα κόκαλά τους ή βασανίστηκαν χιλιάδες, δήθεν επικίνδυνοι για την εθνική ακεραιότητα της χώρας, κομμουνιστές και αγωνιστές κατά της γερμανικής μπότας αλλά και κατά την περίοδο της χούντας (και ενδιάμεσα).

Χθες, στο συνέδριο που διοργάνωσε στο Βυζαντινό Μουσείο η Εφορεία Κυκλάδων με θέμα «Περί των Κυκλάδων νήσων», ο πρώην εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας «Εστία» (!), Αδωνις Κύρου, πρότεινε όλο το νησί να κηρυχθεί διατηρητέο και το καλοκαίρι να διοργανώνονται εκεί σεμινάρια με αρχαιολογικό, ιστορικό και οικολογικό περιεχόμενο -διατηρείται κατ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο η ιστορική μνήμη, που μερικοί θέλουν να την εξαφανίσουν, αλλά και αξιοποιείται ένα ερημονήσι αποκτώντας τεράστια εμβέλεια στη διεθνή επιστημονική κοινότητα.

Παρότι το 2001-2002 χαρακτηρίστηκε ως ιστορικός τόπος, αποχαρακτηρίστηκε το 2011 για να γίνουν εκεί επενδύσεις σε αιολικά πάρκα. Θα ήταν έγκλημα. Και να που ένας πολίτης, αμέτοχος της αριστερής ιδεολογίας, έρχεται να ανοίξει τα μάτια μας καταθέτοντας την έξοχη αυτή πρόταση. Ευκαιρία να δείξει η κυβέρνηση την ευαισθησία της απέναντι στην Ιστορία και τους αμέτρητους νεκρούς και βασανισμένους του νησιού.

Ως τόπος διαθέτει μοναδική βιοποικιλότητα - συνδυάζει άγρια ομορφιά με τις εναλλαγές του τοπίου, εκεί εξάλλου «κατοικεί» ο σημαντικότερος πληθυσμός της μεσογειακής φώκιας (ήταν ο κύριος λόγος να ενταχθεί στις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000). Επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι θα μπορούσε να γίνει ένα θαυμάσιο θαλάσσιο πάρκο σε συνεργασία με τις κοινότητες της Σύρου και της Ανδρου (και ίσως της Κύθνου και της Τζιας - όλα σε κοντινή απόσταση).

Ο Αριστοτέλης τη γνώριζε. Επιγραφή που βρέθηκε (και αναγνώστηκε) στον ερειπιώνα της αρχαίας πολίχνης δείχνει λατρεία προς τη Μυχία Αφροδίτη, ενώ είναι πιθανή και η λατρεία της Αρτέμιδος. Στη ρωμαϊκή εποχή ήταν τόπος εξορίας, έτσι άγρια και αλίμενη που είναι. Επί αυτοκράτορα Τιβερίου πολλοί δύστυχοι εκτοπίστηκαν στο νησί, ενώ επί Νέρωνος εξορίστηκε και ο γλυκύτατος και γαλήνιος στωικός φιλόσοφος Μουσώνιος Ρούφος (επέζησε χάρη σε μια κρήνη που ανακάλυψε). Σε έναν από τους οικισμούς της είχε καταπλεύσει και ο ακούραστος γεωγράφος Στράβων.

Ολα αυτά μπορούν να αναδειχτούν κάλλιστα εάν κηρυχθεί όλο το νησί διατηρητέο, όπως προτείνει ο κ. Κύρου (και όχι κάποιος από τον πολιτιστικό τομέα της κυβέρνησης) και εάν στη συνέχεια διαμορφωθεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε να φιλοξενεί επιστήμονες και απλούς επισκέπτες από όλον τον κόσμο με τη διεξαγωγή σεμιναρίων υψηλής ποιότητας, τόσο στον αρχαιολογικό όσο και στον ιστορικό αλλά και στον οικολογικό προσανατολισμό τους. Πολιτική βούληση χρειάζεται. Υπάρχει;

http://www.efsyn.gr/arthro/gyaros-istoriki-arhaiologiki-oikologiki