Αλλη μια σπουδαία νίκη για την αλύγιστη αγρότισσα Μάξιμα Ακούνια, την «κυρά της Γαλάζιας Λίμνης», που αντιστέκεται μόνη της απέναντι στη μεγαλύτερη μεταλλευτική εταιρεία της Λατινικής Αμερικής: το Συνταγματικό Δικαστήριο της Λίμα διέταξε την εταιρεία να κατεβάσει τις κάμερες που παρακολουθούσαν το σπίτι της και να μην πετούν τα drones τους πάνω από το κτήμα της.
Η Μάξιμα Ακούνια εδώ και μια δεκαετία αντιστέκεται στις προσπάθειες της μεταλλευτικής Yanacocha να τη διώξει από τα εδάφη της για να ανοίξει ακόμη ένα χρυσωρυχείο. Είναι ο λόγος μιας αγρότισσας απέναντι στην ισχυρότερη μεταλλευτική εταιρεία της Λατινικής Αμερικής.
Ο λόγος μιας ντροπαλής γυναίκας που έμαθε να υψώνει τη φωνή της και βρήκε το κουράγιο να πάψει να φοβάται όταν αστυνομικοί και ιδιωτικοί φρουροί χτύπησαν την κόρη της, έκαψαν την καλύβα της, κατέστρεψαν το χωράφι με τις πατάτες της, σκότωσαν τον σκύλο της και την άφησαν χωρίς τίποτα. Αλλά είναι ένας λόγος αφοπλιστικός: «Πού ακούστηκε να πωλούνται οι λίμνες, οι ποταμοί, οι πηγές που ποτίζουν ανθρώπους, ζώα, σπαρτά;»
Η Μάξιμα, που δηλώνει πως ποτέ όσο ζει δεν θα αφήσει το κτήμα της και τις λίμνες που το περιβάλλουν, μόλις δικαιώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο του Περού, το οποίο διέταξε την εταιρεία ιδιοκτησίας της αμερικανικής Newmont Mining Corporation να απομακρύνει τις κάμερες παρακολούθησης που έχει εγκαταστήσει 300 μέτρα από το σπίτι της και να μη χρησιμοποιεί drones πάνω από το κτήμα της.
Γιατί η τιμημένη το 2016 με το Βραβείο Γκόλντμαν -το σημαντικότερο περιβαλλοντικό βραβείο του κόσμου- ζει μια συστηματική τακτική παρενόχλησης και εκφοβισμού από το 2010, όταν η εταιρεία θέλησε στο σχέδιό της να ανοίξει ακόμη ένα χρυσωρυχείο στην Πολιτεία Καχαμάρκα και βρήκε ένα τεράστιο εμπόδιο στα 35 εκτάρια που η Μάξιμα Ακούνια αγόρασε νόμιμα το 1994.
Ούτε καν όταν, το 2014, δικαστήριο της Καχαμάρκα αποφάνθηκε πως δεν είναι καταληψίας αλλά ιδιοκτήτρια αυτών των εδαφών, δεν σταμάτησε τις επιθέσεις αυτή η εταιρεία που έχει συνηθίσει να μένει ατιμώρητη: όπως έγινε το 2000 με την καταστροφική διαρροή μεταλλικού υδραργύρου που στοίχισε τη ζωή 70 ανθρώπων και μόλυνε περισσότερους από 1.000.
Εβαλαν κάμερες και έβγαλαν drones για να παρακολουθούν κάθε της κίνηση και περικύκλωσαν το κτήμα της στήνοντας φράκτες και συρματοπλέγματα γύρω του και βάζοντας ένα φυλάκιο ελέγχου στη βασικό οδό που οδηγεί στο σπίτι της. Για να την επισκεφτείς είτε θα πρέπει να περιμένεις να σου δώσουν άδεια οι άντρες της ιδιωτικής ασφάλειας της εταιρείας είτε θα πρέπει να διασχίσεις επί ώρες δύσβατα μονοπάτια.
Ολα αυτά τα χρόνια η Μάξιμα δεν ήταν μόνη στον αγώνα της όχι μόνο για το σπίτι της αλλά και για τις πανάρχαιες λίμνες που το περιβάλλουν, όπως τη Γαλάζια Λίμνη που προσφέρει νερό σε αγρότες πέντε κοιλάδων. Αν η Yanacocha ανοίξει τελικά το χρυσωρυχείο θα αποξηρανθεί και θα γίνει δεξαμενή απόθεσης για 500 εκατομμύρια τοξικά απόβλητα που θα παράγει η νέα μεταλλευτική μονάδα.
Η ιστορία της Κυράς της Γαλάζιας Λίμνης, όπως την αποκαλούν, είναι ένα μεγάλο μάθημα για όλους τους ανθρώπους που φοβούνται μπροστά στην εξουσία. Δεν είναι στρατευμένο στέλεχος κάποιας ομάδας, ούτε φιλοδοξεί να γίνει ηγέτιδα της κοινότητας.
Παρότι το 2014 εξελέγη «Προασπίστρια της γης» από την Ενωση Λατινοαμερικανίδων, εκείνη, που το μόνο μέταλλο που έχει πάνω της είναι ένα δόντι από ψεύτικη πλατίνα, δεν καταλαβαίνει τη μανία με το χρυσάφι και επαναλαμβάνει «Θέλω μόνο να με αφήσουν να ζω ήσυχη στη γη μου και να μη μολύνουν το νερό». Εκεί στην Καχαμάρκα, την πολιτεία με τη μεγαλύτερη παραγωγή χρυσού και τους περισσότερους φτωχούς στο Περού.
https://www.youtube.com/watch?v=kT8Fslu3Qoc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου