Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγραψε ένα άρθρο για την εφημερίδα "Κεφάλαιο", στο οποίο υπάρχει και η εξής-πρωτότυπη, περίεργη ή όπως αλλιώς θέλει ο καθένας- φράση (αντιγράφουμε): "Πιστεύω σε μια ανοιχτή κοινωνία, όπου γεφυρώνεται η ατομική ελευθερία με τη συλλογική ευημερία. Με την προσωπική πρόοδο να αυξάνει παράλληλα και τον εθνικό πλούτο. Ώστε να ακολουθεί η Πολιτεία, που θα τον κατανέμει δίκαια και με ευαισθησία απέναντι στους πιο αδύναμους. Προϋπόθεση, όμως, για κάτι τέτοιο είναι η ξεχωριστή προσωπικότητα κάθε πολίτη να μη χάνεται σε γενικόλογες έννοιες, όπως «λαός»".
Συνήθως οι πρωθυπουργοί -πλην εξαιρετικών περιπτώσεων- δεν γράφουν οι ίδιοι τις ομιλίες που κάνουν και τα κείμενα που δημοσιεύουν. Έχουν συνεργάτες επιφορτισμένους με το έργο αυτό, τους λογογράφους. Εν προκειμένω τι να υποθέσουμε; Ότι κάποιος λογογράφος είχε την "έμπνευση" να γράψει ότι ο λαός είναι "γενικόλογη έννοια" και ο πρωθυπουργός διάβασε απλώς το κείμενο; Ή, αντίθετα, ο ίδιος πιστεύει αυτό που διάβασε, δηλαδή ότι ο "λαός" είναι κάτι γενικόλογο και αφηρημένο και γι’ αυτό προτιμά την λέξη "πολίτης";
Όποια εκδοχή από τις δύο κι αν υιοθετήσουμε, ο πρωθυπουργός διέπραξε μια "φιλελεύθερη"(;) γκάφα. Διότι ο λαός δεν είναι μια "γενικόλογη έννοια", αλλά το θεμέλιο του Πολιτεύματός μας. Το πρώτο άρθρο του Συντάγματός μας λέει: "Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Εθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα".
Επίσης, ο όρκος τον οποίο δίνουν οι πρωθυπουργοί-τον έδωσε και ο νυν- λέει: "Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας, Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να τηρώ το Σύνταγμα και τους νόμους και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού".
Το Σύνταγμα μιλάει για "λαϊκή" κυριαρχία και όχι κυριαρχία των "ατόμων" ή των "πολιτών", όπως φαίνεται ότι προτιμά ο κ. Μητσοτάκης ή έστω ο λογογράφος του. Για τον "ελληνικό λαό" μιλούσαν όλοι οι πρωθυπουργοί (μέχρι σήμερα) και αυτοί που προήλθαν από το κόμμα του οποίου εκείνος ηγείται σήμερα. Ουδείς διανοήθηκε ποτέ να χαρακτηρίσει τον λαό "γενικόλογη έννοια".
Η σημερινή "ανακάλυψη" του κ. Μητσοτάκη θυμίζει κάτι ανάλογο με αυτό που έχει πει η Μάργκαρετ Θάτσερ εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες: "Δεν υπάρχει κοινωνία. Υπάρχουν μόνον άνδρες, γυναίκες και οι οικογένειές τους".
Οι λέξεις, έξυπνα επιλεγμένες, έχουν τη σημασία τους. "Δεν υπάρχει κοινωνία" τότε, "ο λαός είναι γενικόλογη έννοια" σήμερα. Και στα δύο είτε λέγεται ευθέως(Θάτσερ) είτε υποκρύπτεται(Μητσοτάκης) ο υπερτονισμός του "ατόμου". Είναι η περίφημη "ατομική ευθύνη", την οποία υπερτονίζουν σε κάθε ευκαιρία ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ.
Βεβαίως, υπάρχει πάντα η ατομική ευθύνη, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Αλλά αυτή δεν καλύπτει τη συλλογική ευθύνη, εν προκειμένω την ευθύνη της Πολιτείας, την οποία κάθε φορά εκφράζει συγκεκριμένη κυβέρνηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου