The car is on fire, and there's no driver at the wheel
And the sewers are all muddied with a thousand lonely suicides
And a dark wind blows
The government is corrupt
And we're on so many drugs
With the radio on and the curtains drawn
We're trapped in the belly of this horrible machine
And the machine is bleeding to death
The sun has fallen down
And the billboards are all leering
And the flags are all dead at the top of their poles
It went like this:
The buildings tumbled in on themselves
Mothers clutching babies
Picked through the rubble
And pulled out their hair
The skyline was beautiful on fire
All twisted metal stretching upwards
Everything washed in a thin orange haze
I said, "Kiss me, you're beautiful -
These are truly the last days"
You grabbed my hand
And we fell into it
Like a daydream
Or a fever
We woke up one morning and fell a little further down
For sure it's the valley of death
I open up my wallet
And it's full of blood
Προσπαθώντας να γράψω κάτι για τον Μαχαιροβγάλτη του Οικονομίδη και πετώντας τα κείμενα πολλάκις στα σκουπίδια καταλήγω να γλυκάνω την αποτυχία με μια αμιγώς υποκειμενική σύνδεση με αυτό το κομμάτι των Godspeed You Black Emperor που έρχονται στην Αθήνα 17 και 18 Δεκεμβρίου 2010 στο Gagarin. Ο ήρωας του Οικονομίδη, όπως έχουν πει και άλλοι πληρέστεροι εμού, πιθανόν δεν ξέρει ποιος είναι ο πρωθυπάλληλος της Ελλάδας. Αποχαυνωμένος φυλάει τα Doberman του θείου του έναντι μαύρου μισθού 800 Ευρώ ένεκα της κάβας που διατηρεί ο ανωτέρω φέρελπις επαγγελματίας. Ενώ πεθαίνει ο πατέρας του στην Πτολεμαΐδα τρώει σπόρια. Κάποιο στοίχημα στο Πάμε Στοίχημα δεν θα του βγήκε και έχει κεσάτια. Ο θείος απομονωμένος και αποσβολωμένος του επιβάλει να κατέβει στην Αθήνα στο αρχοντικό του στα Λιόσια και ο ανιψιός μετά ανίας και αποχαύνωσης που αποτελεί και τον ασφυχτικό μικρόκοσμο της θείας του οδηγείται να την πηδήξει στοιχειωδώς σαν απεγνωσμένο σωματίδιο. Το πράγμα δεν αργεί να φτάσει στο μη περαιτέρω και ο ήρωας μαχαιροβγαίνει στον θείο του για να τελειώσει η ταινία με ένα ειρωνικό happy end μικροαστικής ζωούλας με τη θείτσα και τα παιδάκια, που ενδέχεται το ένα να είναι του θείου του, όταν επέβαλε ο θείος στη θείτσα εν πλήρη κινηματογραφική ειρωνεία να πάνε να φτιάξουνε κάτι όμορφο. Ο ανιψιός με το πορτοφόλι της ζωής του γεμάτο αίμα στεγνός, ξυρισμένος πια, νεκρός τα κατάφερε.
Υστερόγραφο: Η σύνδεση με τους Godspeed You Black Emperor μπορεί να έγινε και για πιο αντικειμενικό λόγο. Κατηφορίζοντας στη Συγγρού για να φτάσω στον Μικρόκοσμο έπεσα πάνω στο Ρόδον 55 που φιλοξενεί τη Σαμπρίνα και τους συνεργάτες της και κάποια blues μιας συγκεκριμένης νεκρής σημαίας άρχισαν να αντηχούν μέσα μου για τον συναυλιακό χώρο του ΡΟΔΟΝ και τον ομώνυμο ραδιοφωνικό σταθμό που κόσμησε τα 80΄s και τα 90΄s μας.
αυτόν τον οικονομίδη πρέπει να τον ψάξω λίγο παραπάνω. αρέσκεται πάντως ο ελληνικός κινηματογράφος στην μεταφορά της τραγωδίας επί οθόνης, αν και με μπουνου-ελ-ίτιστική διάθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν έχεις δει τις ταινίες του σε προτρέπω να το κάνεις. Το Σπιρτόκουτο ήταν ένα εκρηκτικό ντεμπούτο, ακριβές σκανάρισμα μιας μικροαστικής οικογένειας που κάθε μέλος της ασφυκτιά και βωμολοχώντας και όχι μόνο εκτονώνεται ο ένας πάνω στον άλλο. Η ψυχή στο στόμα αν και αξιόλογη με κούρασε. Τα μπινελίκια έδειχναν ότι γίνονται μανιέρα. Ο Μαχαιροβγάλτης νομίζω ότι είναι η πιο ώριμη ταινία του μέχρι στιγμής. Τα γαμοσταυρίδια φθίνουν, οι σιωπές αναδύονται εκκωφαντικά και υπηρετούνται από μια έξοχη φωτογραφία. Πάντως ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης δεν πιστεύω πως κινηματογραφεί με μπουνου-ελίτ-ιστική διάθεση. Μάλλον ασφυχτικό ρεαλισμό μπορείς να του καταλογίσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήparadexomai pws e3hgaga to bunu-el-itistiko stoixeio ka8ara apo to gegonos pws 8ematologika o oikonomidhs katapianete me thn astikh ta3h, ki oxi gia na isxyristw pws to metaxeirizetai me sourrealistikh dia8esh. to onti.
ΑπάντησηΔιαγραφή