Η ελευθερία στα φαρσί δεν είναι γιαλαντζί ( yalanci), την λένε azadi.
Θέλεις να είσαι ελεύθερος. Άρα σέβεσαι την ελευθερία του άλλου. Δεν δημιουργείς εξαρτήσεις ποικιλώνυμης ισχύος (εξουσία χρήμα). Έχεις τρελές πιθανότητες να μείνεις ελεύθερος και μόνος.
Ο περισσότερος κόσμος ζει απίστευτα άθλιες ζωές. Το τελευταίο που θέλουν είναι κάποιος να το επισημάνει. Ενοχλούνται βέβαια κι αν σου ξεφύγει στα μάτια σου ότι το καταλαβαίνεις, μυρίζονται και την μη λεκτική αποδοκιμασία, χωρίς να κάνεις κριτική, πόσο μάλλον να πεις απαξιωτική κουβέντα.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ψηφίζουν τίποτα κυρίως απο εγωισμό. Για μην δώσουν την πολύτιμη ψήφο τους σε κάποια τυχάρπαστη ελπίδα που αφορά τον κόσμο και ξεπερνά έστω και ως προσδοκία τον εγωισμό τους. Ο κόσμος τους είναι το εγώ τους, άντε και η οικογένειά τους που προεκτείνει και αντηχεί το εγώ τους.
Ενώ η παρακμή συνεχίζεται αργόσυρτη, το πολιτικό marketing έχει εντοπίσει ότι οι άνθρωποι χρειάζονται την λέξη κανονικότητα (έχουν ξεχάσει την λέξη ζωή) και την πουλάει δια της διαρκούς επαναλήψεως μέχρι να εμπεδωθεί το παράλογο και η γυμνή ζωή ώς κανονικότητα.
Συνειδητοποιήσε ότι η ελευθερία του δεν ήταν λειτουργική αν δεν ήταν και οι άλλοι ελεύθεροι δίπλα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου