Υπήρξε μια εποχή πολέμου και καταστροφής. Οι γενναίοι έβγαιναν μπροστά, πρότασσαν τα στήθη τους και οι κακούργες περιστάσεις τους θέριζαν σαν στάχυα. Οι δειλοί κρυβόντουσαν σε μέρος σκιερό και όταν τους πλησίαζε ο κίνδυνος σέρνονταν στο χώμα που ήταν νωπό από το αίμα των γενναίων. Κάποτε έφτασε κουρασμένη και η ειρήνη. Παντού υπήρχαν ερείπια και κάποιοι δειλοί που δουλειά τους έγινε να χτίσουν καινούργια ζωή από τα ερείπια και να διηγούνται τα κατορθώματα των γενναίων. Οι πιο επιδέξιοι δειλοί μετέτρεψαν τους εαυτούς τους σε γενναίους ασκώντας διαβολική πειθώ στους υπόλοιπους δειλούς. Αυτοί που τα κατάφεραν έγιναν αρχηγοί και η ζωή συνεχίστηκε μέχρι την επόμενη εποχή πολέμου και καταστροφής, που αν και δεν είχε σωθεί κανείς γενναίος πάλι κατά παράδοξο τρόπο υπήρξαν γενναίοι και δειλοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου