Μια κάποια σπίθα

"Δεν ξέρω Αλ (Πρόκειται για απάντηση στον Πατσίνο). Φαντάζομαι πως θα έλεγα ότι αν δεν το έκανα, πως θα μπορούσα ποτέ να απολαύσω ένα όμορφο μουσικό κομμάτι;"

O Frank Serpico, ένας αστυνομικός που εναντιώθηκε στην αστυνομική διαφθορά και κατέθεσε σε δικαστήριο για παράνομους χρηματισμούς εκατομμυρίων δολαρίων σε αστυνομικούς, γεννήθηκε στο Μπρούκλιν από Ιταλούς μετανάστες στις 14 Απριλίου 1936, κατατάχθηκε στον στρατό στα 18 του, ενώ πολέμησε και στον πόλεμο της Κορέας για 2 χρόνια. Όταν το 1973 η ζωή του έγινε ταινία από τον Sidney Lumet και τον υποδύθηκε ο Αλ Πατσίνο την μουσική της ταινίας τη συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης. Εντελώς υποκειμενικά το συγκεκριμένο soundtrack είναι ότι πιο αγαπημένο μπορώ να ακούσω από αυτόν ανεξάρτητα αν άλλα έργα θεωρούνται τα μείζονα του.

Για να μην παρασυρόμαστε όμως, το 1959 ο Σέρπικο ορκίστηκε αστυνομικός στην Νέα Υόρκη και προάχθηκε αργότερα σε μυστικός αστυνομικός, όπου και συνάντησε εξαπλωμένη διαφθορά. Η καριέρα του, κυρίως στο Μπρούκλιν και στο Μπρονξ ήταν μικρής διάρκειας, λόγω του ότι απέφευγε να είναι μέρος αυτής της διαφθοράς. Ο Σέρπικο έπαιξε κορώνα γράμματα τη ζωή του για να αποκαλύψει τους "διεφθαρμένους" αστυνομικούς. Το 1967 κατέθεσε τις αποδείξεις που είχε συλλέξει γι' αυτούς αλλά η γραφειοκρατία τον αποθάρρυνε, ώσπου συνάντησε και συνεργάστηκε με έναν άλλο "αδιάφθορο" τον David Durk. Ο Durk τον βοήθησε στις προσπάθειες που κατέβαλε για κάθαρση της αστυνομίας. Ο Σέρπικο πίστευε ότι οι συνάδελφοι του γνωρίζανε για τις μυστικές του συναντήσεις και τους σκοπούς τους, και μην έχοντας πια που να απευθυνθεί, έδωσε πληροφορίες που έγιναν πρωτοσέλιδο στους New York Times στις 25/04/1970 για την αστυνομική διαφθορά στην Νέα Υόρκη. Αυτό ανάγκασε τον Δήμαρχο της πόλης John V. Lindsay, να δημιουργήσει μια 5μελη επιτροπή, την Επιτροπή Knapp. Ο Σέρπικο πυροβολήθηκε κατά την διάρκεια μιας αστυνομικής υπόθεσης ρουτίνας για ναρκωτικά στις 3 Φεβρουαρίου του 1971 στο Μπρούκλιν. Όταν η σχετική επιχείρηση σκάλωσε και ο Σέρπικο πήρε την ενδεδειγμένη πρωτοβουλία για να έχουν αποτέλεσμα, οι συνάδελφοι του απλώς τον κοίταζαν, κι όταν τους φώναξε για βοήθεια δεν ανταποκρίθηκαν.

Ο Σέρπικο πυροβολήθηκε στο πρόσωπο από απόσταση επαφής. Η σφαίρα διαπέρασε το μάγουλο του λίγο κάτω από το μάτι και σφηνώθηκε στο σαγόνι του. Έπεσε κάτω αιμόφυρτος, αλλά οι συνάδελφοι του "ξεχάσανε" να αναφέρουν στα κεντρικά ότι πυροβολήθηκε αστυνομικός. Ο Σέρπικο σώθηκε από έναν ηλικιωμένο ισπανόφωνο από το διπλανό κτίριο, που κάλεσε τις πρώτες βοήθειες και τον κράτησε ζωντανό μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Ο Σέρπικο γλίτωσε τη ζωή του, αλλά κουφάθηκε στο αριστερό αυτί ενώ για χρόνια υπέφερε από πόνους στο σαγόνι και στο κεφάλι του.

Καθώς έμειναν αναπάντητα ερωτηματικά για τις συνθήκες με τις οποίες πυροβολήθηκε δεν μπορούσε να αποδειχτεί ευκρινώς ότι ο Σέρπικο οδηγήθηκε σε "παγίδα" από τους συναδέρφους του για να θανατωθεί.

Τον Οκτώβρη και τον Δεκέμβρη του 1971 ο Σέρπικο κατέθεσε στην Επιτροπή Knapp:

"Μέσω της παρουσίας μου σήμερα εδώ, ελπίζω ότι οι αστυνομικοί στο μέλλον δεν θα ζήσουν την ίδια απελπισία και το ίδιο άγχος στα οποία υποβλήθηκα τα τελευταία πέντε χρόνια από τους ανωτέρους μου, στη προσπάθεια μου να αναφέρω την διαφθορά...Δημιουργείται ένα κλίμα μέσα στο οποίο ο έντιμος αστυνομικός φοβάται τον διεφθαρμένο, και όχι το αντίθετο..."

Σήμερα ο Μίκης Θεοδωράκης ανακοίνωσε την ίδρυση Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών με την ονομασία «Σπίθα», όπως είχε προαναγγείλει. Ο Μίκης Θεοδωράκης κάλεσε τους πολίτες σε «ανυπακοή» απέναντι στις κυβερνητικές αποφάσεις, οι οποίες, όπως υποστήριξε, προέρχονται από τις ΗΠΑ, το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, και «εκχωρούν τα εθνικά μας κυριαρχικά δικαιώματα στις ξένες δυνάμεις». Δεν γνωρίζω τη δυναμική μπορεί να έχει αυτή η κίνηση, είναι νωρίς για να διαπιστώσω ποιοι στοιχίζονται από πίσω του και τι προσδοκούν αλλά αντιλαμβάνομαι το σθένος ενός σημαντικού ανθρώπου που παρ΄ όλες τις πολιτικές παλινωδίες του είναι σαν να μας λέει για να ανταποκριθούμε στις ευθύνες που μας αναλογούν:

"Δεν ξέρω Έλληνα (Πρόκειται για απάντηση προς Ανωνύμου του Έλληνος). Φαντάζομαι πως θα έλεγα ότι αν δεν το έκανα, πως θα μπορούσα ποτέ να είμαι αντάξιος του σπουδαίου καλλιτεχνικού μου έργου; Δε με ενδιαφέρει ακόμα κι αν το όνομα μου μνημονεύεται για τα καλλιτεχνικά του επιτεύγματα στους αιώνες αν η χώρα μου εκπέσει σε μια θλιβερή αποικία ή σε μια παραδουνάβια ηγεμονία που θα είναι φόρου υποτελής για χρόνια και για άλλα τόσα χρόνια "

http://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Serpico