Ο θάνατος του Θεόδωρου Αγγελόπουλου υπενθυμίζει στον καθένα μας πως η ζωή του κρέμεται από μια τυχαία κλωστή που μπορεί να κοπεί αναπάντεχα οποιαδήποτε στιγμή. Οι ταινίες του – όσες έχω δει- δεν ήταν του γούστου μου. Ακόμα και στον Θίασο, που τον παρακολούθησα χρόνια μετά, αντιλήφτηκα, ίσως καθυστερημένα, ότι ήταν διεθνές έργο αναφοράς, αλλά κάμφθηκα από την τετράωρη μακρόσυρτη θέαση.
Πάντως θέλω να ξέρει, εκεί που βρίσκεται, ότι μια ταινία του- Το Τοπίο στην Ομίχλη- ήταν η αφορμή μιας μακρόχρονης φιλίας μου. Η ταινία του δε μου άρεσε, άρεσε στο φίλο μου, κουβέντα να γίνεται, φιλία να ξεκινάει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου