Τα τσιγάρα είναι θεσπέσια

Σήμερα το πρωί αποφάσισα να κόψω το τσιγάρο. Αυτό συμβαίνει, να διευκρινίσω, χωρίς να μου έχει χτυπήσει κάποιο άμεσο καμπανάκι υγείας. Μέχρι πρότινος απλώς καθυστερούσα, όσο το δυνατόν περισσότερο, το πρώτο τσιγάρο της ημέρας. Η ουσία είναι ότι κάποια τσιγάρα είναι ζωτικά για μένα, όπως και για κάθε φανατικό καπνιστή, απλώς συνοδεύονται και από άλλα αδιάφορα ή μηχανικά ή αγχωτικά έτσι ώστε σου αναλογεί ένα ή δύο πακέτα την ημέρα χωρίς να το καταλάβεις. Στον πυρήνα της επιθυμίας μου, ακόμα και τώρα που εκφράζω την απόφαση μου να κόψω το τσιγάρο, θα με γοήτευε να έκανα μισό πακέτο την εβδομάδα ή το μήνα, χωρίς να παρασυρόμουν να αρχίσω το κάπνισμα κανονικά. Για να το πετύχω όμως αυτό, πρέπει πρώτα να σταματήσω να καπνίζω πλήρως για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αποφάσισα να… δημοσιοποιήσω την απόφαση μου για να ξορκίσω την πιθανή αποτυχία.

Άλλωστε ολόκληρος συγγραφέας ο Richard Klein έγραψε ένα ολόκληρο εγκωμιαστικό βιβλίο για την συμβολική και ιστορική διάσταση του τσιγάρου στην προσπάθεια του να το κόψει. Ο ίδιος παρουσιάζει το βιβλίο του με τίτλο «Τα τσιγάρα είναι θεσπέσια» ως εξής: «Το να γράψω αυτό το εγκώμιο των τσιγάρων ήταν η στρατηγική που μηχανεύτηκα για να σταματήσω να καπνίζω-και σταμάτησα οριστικά! Πρόκειται συνεπώς τόσο για ωδή όσο και για ελεγεία για το τσιγάρο». Είθε να πραγματοποιηθεί και η δική μου ευχή! Αν δεν τα καταφέρω, τα scripta απλώς manent.