Οι επτά πληγές της γραφής

Ο Νάνος Βαλαωρίτης σε μια παλιά συνέντευξη του (2009) στα «Νέα» αναφέρεται σε επτά πληγές της γραφής:

«1.Έλλειψη μπρίου. Λείπει το ύφος, η γλώσσα θυμίζει ρεπορτάζ με την κακή έννοια, αδιάφορη, χωρίς στυλ.

2.Στειρότητα πλοκής, περιστάσεων και χαρακτήρων. Τυποποίηση και επανάληψη των μοτίβων που ακούμε στην τηλεόραση για απιστίες και ερωτικά τρίγωνα, που όμως οδηγεί στη λογοτεχνία μεγάλης κυκλοφορίας.

3.Μεταφράζονται χίλια δυο βιβλία χωρίς κριτήρια. Γεμίζουμε με πεζογραφία χωρίς προσανατολισμό.

4. Οι πρωτάρηδες που γράφουν σαν να έχουν πιάσει τον Πάπα από τα γένια. Δεν έχουν αντίληψη της παράδοσης.

5. Η εγωιστική στάση των νέων συγγραφέων, αλλά και των μεγαλύτερων που δεν γράφουν για τους συναδέλφους τους. Οι κριτικοί είναι ανεπαρκείς και οι συνάδελφοι συγγραφείς δεν γράφουν μια λέξη για να μην αποκτήσουν ανταγωνιστές.

6.Οι ανεπαρκείς μεταφράσεις. Σπάνια θα βρείτε καλές.

7. Η ασύλληπτη φιλοδοξία να γράψουν άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με τη λογοτεχνία -πολιτικοί μηχανικοί, δικαστές, κομμώτριες- που δεν έχουν διαβάσει ποτέ».

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=97186